ظرف مدت دو روز، سه بار با همین گوش‌های تیز و مسلح‌به‌ایرپاد خودم شنیدم “فلانی مستمع آزاد کمیسیون ماده صد” شهرداری هست. یادم افتاد به فیلمی درباره جنگ جهانی دوم که سربازان آلمانی در جوخه‌ی اعدام، کودکان به اسارت گرفته‌شده را که حاضر به کار اجباری در اردوگاه نشده بودند، هدف‌گیری کردند ولی یکی از سربازان حاضر به تیراندازی به کودکان نشد و تفنگ خود را به زمین انداخت. سرجوخه دستور داد اول سرباز مستعفی را تیرباران کردند و سپس کودکان را.
حالا میخوام بگم خدا کنه مستمع‌آزادبودنم به نفع دین خدا و خلق و مجموعه‌ی کارگران زحمتکش شهرداری باشه و به ضرر زیرآبزنان کل عالم.
بشمار ۳ بُ۲
شایدم درباره‌ی آزادبودن یه مستمع دیگه گفته شده. نمیتونم قسم بخورم.