۷ دسامبر سالگرد ۵۰ سالگی عکس مرمر آبی بود. خدمه فضاپیمای آپولو ۱۷ ناسا – آخرین ماموریت سرنشین دار به ماه – از زمین عکس گرفتند و نحوه تجسم ما را سیاره خود را برای همیشه تغییر دادند.
این عکس که با دوربین هاسلبلاد Hasselblad گرفته شده بود، اولین عکسی است که از کل زمین گرفته شده و اعتقاد بر این است که تکثیر شده‌ترین تصویر تمام دوران است. تا این زمان، دیدگاه ما نسبت به سیاره‌مان منقطع و تکه تکه شده بود: هیچ راهی برای تجسم سیاره به طور کامل وجود نداشت.
خدمه آپولو ۱۷ در راه رسیدن به ماه بودند که این عکس در فاصله ۲۹۰۰۰ کیلومتریاز زمین ثبت شد. به سرعت به نمادی از هماهنگی و وحدت تبدیل شد.
ماموریت های قبلی آپولو عکس‌هایی از زمین در نیمه سایه گرفته بودند.
درعکس سنگ مرمر آبی ، زمین در مرکز کادر ظاهر می‌شود و در فضا شناور است. می‌توان قاره آفریقا و همچنین کلاهک یخی قطب جنوب قطب جنوب را به وضوح دید.
گرفتن عکس‌هایی مانند مرمر آبی بسیار سخت است. برای دیدن زمین به عنوان یک کره کامل شناور در فضا، روشنایی باید به دقت محاسبه شود. خورشید باید مستقیماً پشت شما باشد.
این عکس زمانی گرفته شد که جدال فرهنگی و سیاسی گسترده و نیز «مسابقه فضایی» بین ایالات متحده و اتحاد جماهیر شوروی برپا بود، اما این عکس نمای غیرمنتظره‌ای خنثی از زمین «بدون مرز» به انسان‌ها نشان می‌داد و نوعی گوشزد بود.
این عکس رها از نصف النهارها و و مدارهای قراردادی در نقشه‌ها بود. این عکس همچنین آفریقا را موقعیت مرکزی قرار داده بود. در حالی که در نقشه‌ها معمولا تصویر روی اروپا یا مواردی آمریکا متمرکز بود.
این تصویر به سرعت به نمادی از هماهنگی و وحدت تبدیل شد. این عکس به جای اثبات برتری آمریکا، حس ارتباط جهانی را تقویت کرد.
مرمر آبی ، حس فروتنی را برانگیخت. زمین را در بسترش در قضا، بسیار شکننده نشان می‌داد و آن را زیست کره‌ای تصور می کرد که نیاتز به محافظت دارد.
رابرت پول در کتاب خود طلوع زمین نوشت:
“مرمر آبی” یک مانیفست عکاسی برای عدالت جهانی بود.
این عکس به سرعت به نمادی از جنبش اولیه محیط زیست تبدیل شد و توسط گروه های فعالی مانند دوستان زمین و رویدادهای سالانه مانند روز زمین پذیرفته شد.
این عکس روی جلد کتاب جیمز لاولاک گایا (۱۹۷۹)، تمبرهای پستی ، و سکانس ابتدایی کتاب « حقیقت ناخوشایند » ال گور (۲۰۰۶) ظاهر شد.
در دهه ۱۹۹۰ ، ناسا به افتخار ماموریت اصلی آپولو ۱۷، تصاویر دستکاری شده دیجیتالی از کل زمین را با عنوان مرمر آبی: نسل بعدی ایجاد کرد.
مرمر آبی ۲۰۰۲ بر استرالیا متمرکز است
اینها تصاویر ترکیبی هستند که از داده‌های حاصل از انصال هزاران تصویر گرفته شده در زمان های مختلف توسط ماهواره ها تشکیل شده‌اند.
مورخان هنر مانند الیزابت آ. کسلر این نسل جدید از تصاویر را که کیهان را به تصویر می‌کشند با مفهوم فلسفی امر متعالی مرتبط کرده‌اند.
این عکس‌ها حسی از وسعت و عظمت را ایجاد کنند که می‌تواند تماشاگر را غافلگیر کند، شبیه به نقاشی‌های رمانتیک قرن ۱۹ مانند گراند کنیون یلوستون (۱۸۷۲) اثر توماس موران.
مرمر آبی آخرین عکس کامل زمین است که توسط یک انسان واقعی با استفاده از فیلم آنالوگ گرفته شده است و زمانی که خدمه به زمین بازگشتند در یک اتاق تاریک ظاهر شد.
همچنین در یک پزشک بخوانید:
یک عکس و سه مدعی: چه کسی پرتره زمین را گرفت؟
نسخه جدید مرمر آبی: واضح‌ترین و شگفتی‌آورترین عکسی که از زمین گرفته شده
دیدگاهتان را بنویسید