به نظر می رسد که نپتون های کوچک در سراسر کهکشان راه شیری گسترده هستند و به گفته ناسا، رایج ترین نوع سیاره فراخورشیدی به شمار می روند که GJ 1214 b یکی از آنهاست.
به گزارش سیناپرس، یکی از اهداف علمی اعلام شده تلسکوپ فضایی جیمز وب، مطالعه سیارات فراخورشیدی است. اخترشناسانی که از تلسکوپ جیمز وب استفاده می کنند اخیرا سیاره GJ 1214 b (Gliese 1214 b.) را مورد بررسی قرار داده اند. محققان این مینی نپتون را با تلسکوپ فضایی جیمز وب و طیف‌سنج با وضوح پایین مشاهده کرده و نتایج را منتشر کردند.
الیزا کمپتون (Eliza Kempton) پژوهشگر ارشد این مطالعات و محقق دانشگاه مریلند است. او می گوید: Gliese 1214 یک ستاره کوتوله قرمز در فاصله حدود ۴۰ سال نوری از ما در صورت فلکی Ophiuchus است.
مشاهدات بعدی با هابل نشان داد که این سیاره یک کره آبی با جو غلیظ و بخاری بوده و جرم آن تقریباً هشت برابر زمین و حدود ۲٫۷۵ شعاع زمین است. پژوهشگران می نویسند: ما متوجه شدیم که جرم و شعاع سیاره با ترکیبی از آب که توسط یک پوشش هیدروژن-هلیوم پوشانده شده است، تنها ۰٫۰۵ درصد جرم سیاره زمین بوده و احتمالاً دارای اتمسفر مشابه است.
این اولین مینی نپتون یافت شده بود که دارای جو بوده و تنها دومین موردی است که جرم و شعاع آن مشخص شده است. اما جزئیات بیشتر توسط لایه ضخیم مه یا ابرهای سیاره پنهان بود. با در نظر گرفتن همه اینها، ستاره شناسان می خواستند از تلسکوپ فضایی جیمز وب برای مطالعه بیشتر آن استفاده کردند.
کمپتون، محقق اصلی این مطالعه گفت: سیاره کاملاً توسط نوعی مه یا لایه ابر پوشیده شده است و جو کاملاً از ما پنهان مانده بود. در ادامه ابزار قدرتمند تلسکوپ فضایی جیمز وب در حین چرخش به دور ستاره روی این سیاره متمرکز شد. مشاهدات آن یک نقشه گرمایی از سیاره ایجاد کرد که دو طرف روز و شب را نشان می داد و جزئیات بیشتری از جو آن را روشن می کرد.
کمپتون می گوید: توانایی رسیدن به مدار کامل برای درک چگونگی توزیع گرما از روز به سمت شب واقعاً حیاتی بود. تضاد زیادی بین روز و شب وجود دارد چراکه سمت شب سردتر از روز است. به گفته او، دما از ۲۷۹ به ۱۶۵ درجه سانتیگراد متغیر است.
چنین نوسان شدید دما نشان می دهد که مولکول های سنگین مانند H2O و CH4 در جو وجود دارند. اگر اتمسفر آن تحت سلطه هیدروژن سبکتر باشد، این امر نشان دهنده شکل گیری و تکامل متفاوتی است. هیدروژن فراوان به طور معمول نشان می دهد که یک سیاره از همان چیزهایی ساخته شده که سحابی خورشیدی ساخته شده است، به این معنی که از همان چیزهایی ساخته شده که ستاره اش ساخته شده است.
کمپتون گفت: سیارات معمولاً هیدروژن اتمسفر خود را به دلیل سبک بودن آن از دست می دهند. زمین هر روز حدود ۹۰ تن هیدروژن و هلیوم را در فضا از دست می دهد.
به گزارش سیناپرس، محققان در واقع، گاهی اوقات مینی نپتون‌ها را به عنوان سیاره‌های حلقه گمشده در نظر می گیرند که به عنوان نسخه‌های کوچک‌تر چگال‌تر نپتون هستند که مقادیر زیادی هیدروژن و هلیوم را از دست داده اند تا به اندازه‌های فعلی‌شان کاهش پیدا کنند.
کمپتون در پایان گفت: ساده ترین توضیح، اگر سیاره ای بسیار غنی از آب پیدا کنید، احتمالا که دورتر از ستاره میزبان شکل گرفته است.
مترجم: سامیه خسروی زاده
نوشته نگاهی نزدیک به یک مینی نپتون اسرارآمیز اولین بار در خبرگزاری سیناپرس | اخبار علمی ایران و جهان. پدیدار شد.
دیدگاهتان را بنویسید