همان‌طورکه گفته شد، رک‌های باز وزن کم‌تری را می‌توانند تحمل کنند؛ بنابراین، با تبدیل‌کردن رک بسته به باز امکان نصب تجهیزات سنگین‌تر نیز وجود دارد. از سویی دیگر، علاوه‌بر ریل نصب عمودی تجهیزات، رک بسته ریل‌های اضافی برای نصب ابزار جانبی ازجمله پچ پنل (Patch Panel) برای مدیریت بهتر کابل‌ها و واحد‌های توزیع نیرو (PDU) نیز ارائه می‌کند.
رک دیواری: دسته دیگری از رک‌های شبکه طراحی شده‌اند که قابلیت نصب به دیوار را دارند تا روی زمین فضایی اشغال نکنند و در مکان‌هایی قرار بگیرند که رک‌های دیگر را نمی‌توان جای داد. این دسته از رک‌ها نیز می‌توانند دارای کابینت‌هایی با فریم باز یا بسته باشند.
نقطه اشتراک رک دیواری با رک باز در این است که هر دو برای استفاده در وزن سبک طراحی شدند. با‌این‌حال، درصورتی که نیاز باشد، رک دیواری را نیز می‌توان با افزودن چرخ، روی زمین استفاده کرد.
رک ایستاده: دسته‌ی دیگری از رک‌ها را نیز می‌توان با توجه به ابعاد آن تعریف کرد که به آن رک ایستاده می‌گویند. این دسته از رک‌ها در اصل در زمره رک‌های بسته قرار می‌گیرند. سایز و اندازه رک ایستاده از نظر ارتفاع و عمق می‌تواند متفاوت باشد. ازجمله مهم‌ترین ویژگی‌های رک ایستاده امکان نصب ماژول‌های پاور با تعداد درگاه زیاد است. همچنین، اندازه بزرگ رک ایستاده این امکان را فراهم می‌کند که تا ۴ فن برای خنک‌سازی به آن اضافه کرد.
اندازه رک
اندازه استاندارد عرض رک‌ها ۱۹ اینچ است زیرا اغلب تجهیزات IT قابل نصب روی رک به انضمام چارچوب نصب، اندازه‌ی ۱۹ اینچی دارند. با این حال، مؤسسه استاندارد مخابراتی اروپا اندازه ۲۳ اینچی را استاندارد قرار می‌دهد. با وجوداینکه ارتفاع و عمق رک‌ها می‌تواند متغیر باشد، در اکثر موارد عمق رک‌ها را می‌توان تنظیم کرد؛ اما ارتفاع رک قابل تنظیم و تغییر نیست. رک‌ها در ارتفاع به بخش‌های استاندارد دیگری تقسیم می‌شوند که به آن یونیت (Unit) گفته می‌شود.
دیدگاهتان را بنویسید