در اینجا بندیکت لی (Benedict Lee)، توسعه‌دهنده‌ی بازی The Signal State، توضیح می‌دهد که بازی دیسکو الیسیوم (Disco Elysium) چگونه به مسائل پیچیده‌ی توسعه‌ی شخصیت و هویت‌سازی می‌پردازد.
دیسکو الیسیوم با تولد واقعی شخصیت شما شروع نمی‌شود و در عوض، با یک تولد مجدد روانی آغاز می‌شود. شما یا به طور خاص، هری دو بویز (Harry Du Bois)، از خواب بیدار شده و دچار فراموشی و خماری هستید. اولین انتخاب شما در این بازی این است که آیا حتی وجود واقعیت را تصدیق کنید یا خیر. آیا باید چشمان خمار خود را به روی نور‌های تار اتاق سطل زباله‌ی هتل خود باز کنید؟ یا هرچه بیشتر در سیاهی مملو از اتانول سیاه فرو برویم و روحی بی‌شکل باقی بمانیم؟ در هر صورت، واقعیت صدا می‌زند و شما مجبور هستید که بیدار شوید
بازی‌های زیادی وجود ندارند که خود را به این روش معرفی کنند. درباره‌ی مضامین و دیدگاه‌های سیاسی غنی موجود در دیسکو الیسیوم بسیار گفته و نوشته شده است، اما بازی با سیاست شروع نمی‌شود بلکه با تصدیق وجود شروع می‌شود. چه چیزی را انتخاب می‌کنید؟ بودن؟ یا نیستی؟ هر چیز دیگر از این نشات می‌گیرد. چیزی که من در مورد بازی بسیار باورنکردنی می‌دانم، سیستم‌های پیچیده‌ی درونی هستند که یک فرد، با هویت، تاریخ و باور‌های منحصربه‌فرد را نظم می‌دهند.
بازی درون سیاهی آغاز می‌شود
در ابتدا، بازی همچنین ما را با سیستم اصلی خود آشنا می‌کند که چیزی نیست جز دیالوگ. سیستم دیالوگ سنگ بنای این اثر است و تمام سیستم‌های دیگر حول آن می‌چرخند. این رابطی است که از طریق آن با جهان تعامل می‌کنید، نه فقط وسیله‌ای که با آن صحبت می‌کنید. حتی قبل از اینکه بازی را شروع کنید، به شما دستور داده می‌شود که با اختصاص امتیاز مهارت به لیستی از ۲۴ مهارت جداگانه در چهار دسته‌ی مجزا، شخصیت خود را بسازید. برخی از این مهارت‌ها، مانند هماهنگی دست و چشم، کاربرد‌های عملی آشکاری دارند. دیگران، مانند Esprit De Corps، تا حدودی ضمنی هستند.
عملکرد و کاربرد مهارت‌ها با ادامه‌ی بازی مشخص می‌شود. همانطور که درگیر مکالمات و تعامل با شخصیت‌های دیگر و دنیای گسترده‌تر بازی می‌شوید، این مهارت‌ها شما را به جهات خاصی سوق می‌دهند. در این میان صدا‌های بی‌جسم، جلوه‌های ناخودآگاه مهارت‌های شما، بین خطوط گفت‌وگو تداخل می‌کنند، پیش‌زمینه و اطلاعات جدید می‌دهند یا ارتباطات جدیدی را در بین موضوعات مختلف در دیالوگ‌ها نمایان می‌کنند.
به عنوان مثال، هنگام بیرون آوردن جسد مردی که در حال تحقیق درباره‌ی قتل او هستید، با توجه به ساختار شخصیتی مناسب، این امکان وجود دارد که مهارت Inland Empire شما صحبت کند و به شما این امکان را می‌دهد که در یک گفت‌وگوی خیالی با قربانی قتل شرکت کنید. از او می‌پرسی کی او را کشته؟ او پاسخ می‌دهد: «کمونیسم». با مهارت Reaction Speed به اندازه‌ی کافی بالا، ارتباطات عمیق‌تر می‌شود. صدای دیگری به گوش می‌رسد که می‌گوید که پاسخ درست به نظر می‌رسد.
– چه کسی تو را کشته؟ – کمونیسم
مکالمات در دیسکو الیسیوم فقط دیالوگ‌هایی پشت سر هم بین شخصیت‌ها نیست. در زیر هر مکالمه، تعداد بی‌شماری از ارتباطلات و مسیر‌های انحرافی پنهان وجود دارد که با توجه به لحظه‌ی مناسب، منتظر آشکار شدن هستند. موارد ذکر شده، برگرفته از درک مهمی هستند که ZA/UM، استودیوی سازنده‌ی بازی، درباره‌ی بازی‌های نقش آفرینی درک کرده‌اند؛ ایفای یک نقش فقط به معنای ساکن شدن در یک بدن جدید یا یک صدای جدید نیست بلکه در مورد ساکن شدن در یک ذهن جدید است. در بسیاری از بازی‌های نقش‌آفرینی که قبل از دیسکو الیسیوم ارائه شدند، مکالمات درون بازی تنها متن خالص بودند. در نتیجه بازیکنان دیدگاه‌ها، دانش و تعصبات خود را هنگام استنباط معنا از این مکالمات دخیل می‌کردند. صدا ممکن است متفاوت باشد، اما ذهن یکسان است. در نهایت شما نقش بازی نمی‌کنید. شما فقط خودتان را در دنیایی متفاوت تجربه می‌کنید.
با المان‌های مبتنی بر مهارت‌های ذاتی شخصیت در بازی، استنتاج در اختیار شما قرار می‌گیرد. بسته به ساختار شخصیت شما، دیدگاه‌ها و نتایجی به شما ارائه می‌شود که اغلب دیدگاه شما را به چالش می‌کشد یا در تضاد است. در واقع ایده‌های جدید و امکانات جدیدی که خارج از افق ذهنی شما قرار دارد، به شما ارائه می‌شود. مهارت اینلند امپایر به شما گفت که قربانی قتل توسط کمونیسم کشته شده است. پاسخ شما چیست؟ دیسکو الیسیوم انتخاب‌های مکالمه‌ای را که انجام داده‌اید، به خاطر می‌آورد. شما را به خوبی مشاهده می‌کند و زمانی که شرایط مناسب فراهم باشد، شما را با یک فکر تشویق می‌کند. به عنوان مثال، ناخودآگاه این را به شما گوشزد می‌کند که به اندازه‌ی کافی برای گناهان قبلی خود که الکل باعث آن‌ها بوده، طلب بخشش کنید.
در اینجا با کابینت فکر Disco Elysium آشنا می‌شویم. کابینت فکر شاید منحصر به فرد‌ترین سیستم دیسکو الیزیوم باشد. بر اساس انتخاب‌هایی که بازیکن در طول بازی خود انجام داده است، به آن‌ها پیشنهاد‌هایی برای افکار جدید ارائه می‌شود. سپس بازیکنان می‌توانند این افکار را بپذیرند و انتخاب کنند که آن‌ها را به کابینت فکر خود اضافه کنند. پس از اضافه شدن، شخصیت بازیکن زمان خود را صرف تفکر در این افکار می‌کند و پس از گذشت زمان تعیین شده، این فکر شکل نهایی را به خود می‌گیرد و پاداش‌های مهارت (یا جریمه‌ها) یا اطلاعات جدید و انتخاب‌های مکالمه را باز می‌کند.
کابیت اندیشه
معرفی کابینه‌ی اندیشه (Thought Cabinet) در بازی، قطعه‌ی نهایی پازلی را تشکیل می‌دهد که هسته‌ی دیسکو الیسیوم را تشکیل می‌دهد. بازیکنان انتخاب‌های مختلف مکالمه محور انجام می‌دهند، مهارت‌های آن‌ها به‌عنوان صدا‌هایی درونی ظهور کرده و بر اساس زیرمتن ارائه شده، انتخاب‌های محاوره‌ای بیشتری انجام می‌دهند. در نهایت این انتخاب‌ها منجر به افکار می‌شود. بازیکنان افکار را پردازش می‌کنند که این به نوبه‌ی خود منجر به باز شدن مهارت‌ها و آشکار شدن اطلاعات جدیدی می‌شود. با این قفل‌ها، بازیکنان همچنان به انتخاب‌های مکالمه‌ای بیشتری ادامه می‌دهند و این چرخه تکرار می‌شود.
چرخه‌ی ذکر شده، قلب دیسکو الیسیوم است؛ یک لوپ که منجر به توسعه و رشد هویت شخصیت بازیکن شما می‌شود. به همین ترتیب، آیا این حلقه‌ای نیست که ما هویت خود را به وسیله‌ی آن توسعه می‌دهیم؟ با توجه به این حلقه، شاید ارزش این سؤال را داشته باشد که آیا انتخاب بازیکن در نهایت اهمیتی ندارد؟ آیا هویت شخصیت شما هرگز آنقدر توسعه می‌یابد که انتخابات بازیکن به شدت به یک سمت هدایت شود و در نتیجه نامربوط شوند؟ دیسکو الیسیوم به این موضوع با یک نه قاطع پاسخ می‌دهد.
در واقع بازی همیشه فرصتی واضح برای قطع این حلقه در اختیار شما قرار می‌دهد. هر زمان که فکر جدیدی از شما خواسته شود، بازیکن می‌تواند به طور صریح تصمیم بگیرد که آن را رد کند. به عنوان مثال، اگر به اندازه‌ی کافی نظرات سرمایه‌داری ارائه دهید، روش‌های غیرمستقیم تفکر مالیاتی به شما ارائه می‌شود. انتخاب پذیرش و پردازش این فکر شما را به یک پلیس سرمایه‌دار تبدیل می‌کند. با این حال، این فکر به شما تحمیل نشده است. شما می‌توانید انتخاب کنید که آن را رد کنید. در واقع این‌ها بدون رضایت شما به کابینت افکار شما اضافه نخواهد شد.
هرگز برای دوباره متولد شدن دیر نیست!
اگر سیستم مهارت طبیعت باشد، پس کابینت اندیشه، پرورش است. شما انتخاب می‌کنید که چه کسی شوید. مهم نیست که گذشته‌ی شما چگونه بوده است یا با چه مهارت‌ها و کمبود‌هایی متولد شده‌اید، داور نهایی هویت، باور‌ها، ایده‌ها و دیدگاه‌هایتان، خود شما هستید. چیزی که من در مورد دیسکو الیسیوم دوست دارم این است که چگونه یک آینه را روبروی صورت ما نگه می‌دارد تا زشتی ما را به ما نشان دهد، اما همچنین توانایی ما را در اصلاح خود به ما نشان دهد.
دیسکو الیسیوم یعنی تجربه‌ی یک زندگی جدید! از طریق سیستم‌های آن، ما الگو‌های رفتاری را می‌بینیم که ما را به آنچه هستیم می‌‌رساند. این به ما یادآوری می‌کند که حتی در دنیایی که قادر به تغییر آن نیستیم، ما بر هویت خود مسلط هستیم. مانند شخصیت شما، هری، هرگز دیر نیست که از سقوط آزاد به الکلیسم، فاشیسم یا افسردگی فاصله بگیرید. مانند هری، هرگز برای دوباره متولد شدن دیر نیست.
منبع: Gameindustry.biz
دیدگاهتان را بنویسید