واضح‌ترین راه برای پرداختن به سوال مهارت شکار در نظر گرفتن دفعاتی است که حیوانی موفق می‌شود طعمه خود را به دست آورد. طبق این معیار، گونه‌هایی مانند شیر، ببر، گرگ و سایر شکارچیان بزرگ که ما بیشتر آن‌ها را با شکار مرتبط می‌دانیم، موفق‌ترین گونه‌ها نیستند. شیرها در حدود ۳۰ درصد موارد موفق به شکار طعمه می‌شوند، درحالی‌که نرخ موفقیت ببرها فقط حدود ۱۰ درصد است.
در عوض، این آسیابک‌ها هستند که عنوان بهترین شکارچی را به دست می‌آورند. این حشرات به همراه بستگانشان یعنی مگس‌های راهزن، دارای نرخ موفقیت ۹۷ درصد هستند و می‌توانند در روز صدها پشه را شکار کنند و بخورند. موفقیت آن‌ها تا حدی ناشی از بینایی فوق‌العاده‌شان است.
آسیابک‌ها و خویشاوندانشان دارای چشم‌های مرکب هستند که به آن‌ها دید حدود ۳۶۰ درجه می‌دهد و مغزشان می‌تواند اطلاعات حسی را با سرعت بالایی پردازش کند و به آن‌ها امکان پیش‌بینی محل حرکت طعمه را بدهد. از آنجایی که آسیابک‌ها می‌توانند بال‌های جلو و بال‌های عقب خود را مستقل از هم حرکت دهند، پروازکننده‌های ماهری هستند و حتی می‌توانند به عقب پرواز کنند.
دیدگاهتان را بنویسید