رقابت در دنیای گوشی‌های هوشمند طاقت‌فرسا است. این نکته را رئیس کمپانی شیائومی به خوبی درک می‌کند، چرا که همین چند روز قبل در پستی که به مناسب رونمایی از شیائومی ۱۴ اولترا در چین در شبکه‌ی اجتماعی ویبو منتشر کرد، چنین نوشت:
شرکت‌های چینی به‌دلیل تسلط اپل و سامسونگ بر بازارهای جهانی هنوز راه درازی تا «بین‌المللی شدن» در پیش دارند.
شنیدن چنین جمله‌ای از زبان شخص اول یکی از موفق‌ترین کمپانی‌های ساخت گوشی‌های هوشمند در دهه‌ی گذشته به‌خوبی نشانگر سطح بالای رقابت در بازار موبایل و نمایی از مسیر پر پیچ‌وخمی است که سازندگان این گجت‌ها باید برای دست‌یابی به فروش بالاتر و گرفتن سهم بیشتری از بازار طی کنند؛ اما این پایان ماجرا نیست، وضعیت برای گوشی‌های میان‌رده سخت‌تر و پیچیده‌تر هم می‌شود.
شاید گوشی‌های پرچم‌دار بتوانند به لطف استفاده از جدیدترین تکنولوژی‌ها و قدرتمندترین سخت‌افزارهای ممکن، کاربران را راحت‌تر دست به جیب کنند. شاید حتی بخش بسیار بزرگی از فروش گوشی‌های میان‌رده نه وابسته به نوع سخت‌افزار استفاده‌شده، بلکه به تعصب کاربران و وفاداری آن‌ها به برندهای خاص مرتبط باشد؛ اما خرید یک گوشی میان‌رده ورود به دنیایی متفاوت است.
انتخاب یک گوشی میان‌رده، بسیار پیچیده‌تر از خرید یک پرچم‌دار است
گوشی‌های میان‌رده هستند که وب‌سایت‌های مقایسه‌ای و جدول‌های نتایج بنچمارک‌ها را داغ می‌کنند. برای انتخاب یکی از این گوشی‌ها باید ساعت‌ها بررسی متنی و ویدیویی را تحمل کنید و نانومتر به نانومتر، پیکسل به پیکسل و گرم به گرم گوشی‌ها را با هم مقایسه کنید تا به ازای هر ریالی که هزینه می‌کنید، بهترین گوشی ممکن را در اختیار داشته باشید.
یک گوشی پرچم‌دار می‌تواند بدون توجه به قیمت نهایی، هرآنچه عنوان «جدیدترین» را یدک می‌کشد در خود جا دهد. از سنسور دوربین گرفته تا تراشه و اسپیکر؛ ولی برای ساخت یک گوشی میان‌رده باید مهندسینی خبره و مدیرانی با تمرکز فولادین داشته باشید. درست مانند خنثی کردن یک بمب، سازنده‌ی گوشی میان‌رده هم باید بداند حذف کدام ویژگی‌ها باعث دلسردی کاربران نمی‌شود و کدام پارامترها هستند که نباید برای کاهش قیمت قربانی شوند.
همین حالا بازار گوشی‌های میان‌رده بازیگران قدرتمندی را به خود می‌بیند. از شیائومی و سامسونگ گرفته که اساتید این بازی به حساب می‌آیند، تا اوپو، وان‌پلاس، موتورولا (تحت مالکیت لنوو) و ایسوس که به واسطه‌ی سال‌ها تجربه تلاش می‌کنند سهم بیشتری از بازار پررونق گوشی‌های میان‌رده به دست آورند.
حتی بزرگانی مانند ال‌جی و سونی هم نتوانستند جایی در بازار گوشی‌های میان‌رده به دست آوردند
در چنین شرایطی، ورود به رقابت میان‌رده‌ها یک خودکشی تکنولوژیک به نظر می‌رسد. حتی بزرگانی مانند نوکیا و سونی که زمانی پیشتازان دنیای گوشی‌های موبایل به حساب می‌آمدند هم نتوانستند پس از دوره‌ای رکود، دوباره کمر راست کنند، کمپانی‌های محبوب و شناخته‌شده‌ای مانند ال‌جی و HTC هم با این بازار پر چالش خداحافظی کردند.
به نظر می‌رسد کارل پی ایده‌های متفاوتی در سر دارد. هم‌بنیان‌گذار سابق وان‌پلاس که پس از آباد کردن آن و خیره‌کردن نگا‌ه‌های همه‌ی کاربران گوشی‌های هوشمند در سراسر دنیا، راهی کمپانی ناتینگ شد تا رویاهای جاه‌طلبانه‌اش را در این شرکت بریتانیایی دنبال کند و باید اعتراف کرد تاکنون هم در مسیرش موفق بوده است.
سوال میلیون دلاری: چطور باید کاربران را به خرید گوشی هوشمندی با سخت‌افزار ضعیف‌تر راضی کرد؟
وقتی همه به فکر استفاده از دوربین‌های صد و چند مگاپیکسلی بی‌کیفیت و دوربین‌های ماکروی بی‌استفاده در گوشی‌های هوشمند بودند، ناتینگ فون ۱ با تمرکز بر طراحی معرفی شد و به سرعت توانست قلب علاقه‌مندان به گوشی‌های هوشمند را تسخیر کند.
ناتینگ فون ۱ کاربران را قانع کرد که داشتن گوشی میان‌رده‌ی زیبایی که بتواند چشم‌ها را به خود خیره کرده و شما را به کانون توجهات هر جمعی تبدیل کند، با ارزش‌تر از میان‌رده‌ای با ظاهر تکراری و سخت‌افزار غیرکاربردی است که می‌توانید در دست همه ببینید. کاربران هم شعار ناتینگ و مدیر جوانش، کارل پی را به‌راحتی پذیرفتند.
دیدگاهتان را بنویسید