تاریخ مملو از مصنوعاتی است که بعداً معلوم می‌شود که جعلی هستند، اما گاهی اوقات برعکس این اتفاق می‌افتد. تجزیه و تحلیل جدید سکه‌های روم باستان که مدت‌ها به دلیل جعلی بودن رد شده بود، نشان می‌دهد که اصالت دارند و یک امپراتور رومی ناشناخته را نشان می‌دهد.
سکه‌های مورد بحث در سال ۱۷۱۳ در ترانسیلوانیا کشف شدند و تصویری از چهره یک مرد منطق با کتیبه «Sponsian» به نمایش می‌گذاشت. این نام با هیچ امپراتور شناخته شده رومی یا هر شخصیت تاریخی دیگری مطابقت ندارد و همین امر به همراه ساخت خام‌دستانه و ویژگی‌های طراحی نامتناسب، باعث شد تا مورخان از اواسط قرن نوزدهم سکه‌ها را به‌عنوان تقلبی‌های ضعیف رد کنند.
اکنون محققان دانشگاه کالج لندن و دانشگاه گلاسکو منشا این سکه‌های عجیب را با دقت بیشتری بررسی کرده‌اند. این تیم سکه را زیر میکروسکوپ‌های قدرتمند در نور مرئی و فرابنفش و با میکروسکوپ الکترونی روبشی و طیف‌سنجی بررسی کردند و آنها را با سایر سکه‌هایی که صحت آنها تایید شده بود مقایسه کردند.
این تجزیه و تحلیل جامع نشان داد که سطح سکه دارای تکه‌هایی از مواد معدنی است که توسط سیلیس موجود در خاک سیمان شده بودند که شاهدی است از یک فرآیند طبیعی طولانی در اشیای مدفون. در بالای آن لایه ای از محصولات اکسیداسیون وجود دارد که تنها پس از قرار گرفتن مجدد چیزی در معرض هوا رخ می‌دهد. خود سکه همچنین آثار خراش میکروسکوپی را نشان می‌دهد، نوعی ساییدگی که از زمانی که در گردش فعال بوده است، انتظار می‌رود.
همه این علائم نشان می دهد که سکه‌ها معتبر هستند و قدمت آنها به ۱۸۰۰ سال قبل می‌رسد. بر اساس این یافته‌ها، تیم فرضیه‌ای مبنی بر اینکه این اسپانسیان چه کسی بود، چگونه صورتش روی سکه‌ها قرار گرفت و چرا ما هرگز نام او را نشنیده‌ایم، ایجاد کردند.
منطقه ای که در ابتدا این سکه ها در آن کشف شد، زمانی استان رومی داچیا بود که به دلیل معادن طلای خود معروف بود. مطالعات باستان‌شناسی قبلی نشان داده است که در حدود سال ۲۶۰ پس از میلاد، داچیا از بقیه امپراتوری روم جدا شده است. اسپونسیان احتمالاً یک فرمانده ارتش بوده که کنترل منطقه را در زمان پرفراز و نشیب به دست گرفته است و سکه هایی به شکل او ساخته شده تا اقتصاد محلی را در حالی که ضرابخانه رسمی در رم غیرقابل دسترس بود، حفظ کند.
به این ترتیب، اسپانسیان ممکن است به اندازه کافی در مقیاس بزرگ تأثیرگذار نبوده باشد که نام او در تاریخ مکتوب باقی مانده باشد. همین مطلب می‌تواند کیفیت پایین بودن آن را توضیح دهد.
در حال حاضر تنها دو سکه اسپانسیان وجود دارد – یکی طلایی که در مجموعه هانتریان در دانشگاه گلاسکو نگهداری می شود و دیگری نقره‌ای در موزه ملی بروکنتال در رومانی پس از مطالعات سکه طلایی، سکه نقره‌ای نیز با میکروسکوپ های قدرتمند مورد بررسی قرار گرفت و نشانه های مشابهی از اصالت را نشان داد.
این تحقیق در مجله PLOS ONE منتشر شد.
منبع: دانشگاه کالج لندن
دیدگاهتان را بنویسید