سطح گلوکز روده شاخص اصلی سلامت کلی دستگاه گوارش است و روش فعلی اندازه‌گیری آن شامل قرار دادن کاتتر در گلوی بیمار است. با این حال، به زودی، یک «قرص هوشمند» قابل بلعیدن می‌تواند این کار را بسیار ساده‌تر انجام بدهد.
این قرص که در حال حاضر در دانشگاه کالیفرنیا-سن دیگو در حال توسعه است، اساساً یک حسگر زیستی و سلول سوخت زیستی ترکیبی است که در یک پوسته پلیمری چاپ شده سه بعدی قرار دارد. پس از بلعیدن آن، به طور مداوم سطح گلوکز را در روده کوچک اندازه‌گیری می‌کند، به علاوه از همان گلوکز به عنوان سوخت استفاده می‌کند.
در فواصل زمانی معین، این قرص اطلاعات خود را به صورت بی‌سیم با استفاده از یک تکنیک کم مصرف به نام ارتباط مغناطیسی بدن انسان منتقل می‌کند. پالس‌های مغناطیسی بسیار کم توان از طریق بافت بدن به یک دستگاه مجهز به سیم پیچ گیرنده که در قسمت بیرونی بدن پوشیده می‌شود، منتقل شناسایی و رمزگشایی می‌شود.
در آزمایش‌هایی که روی خوک‌ها – که دستگاه گوارشی مشابه انسان دارند – انجام شد، این قرص با موفقیت سطح گلوکز را در روده کوچک به مدت ۱۴ ساعت کنترل کرد. در آن دوره، ب، داده‌های زنده را هر پنج ثانیه به مدت دو تا پنج ساعت ارسال می‌کرد. در نهایت کپسول با مدفوع دفع شد.
قبل از استفاده از قرص روی انسان، باید کمی کوچکتر شود – در حال حاضر ۲.۶ سانتی‌متر طول و ۹ میلی‌متر عرض (۱ در ۰.۴ اینچ) دارد. برنامه‌ها همچنین نیاز به اضافه شدن سنسور‌های بیشتری دارند.
ارنستو د لاپاز آندرس، دانشجوی فارغ التحصیل نانومهندسی و محقق این طرح می‌گوید: «با توجه به اینکه دستگاه گوارش دارای تغییرات دینامیکی pH، دما و غلظت اکسیژن است، کار آینده ادغام روش‌های حسی اضافی را برای توضیح این تفاوت‌ها است.»
جالب است که دانشمندان دانشگاه RMIT استرالیا قبلاً یک قرص روده “هوشمند” برای خود ساخته‌اند که داده‌ها را در مورد سطح گاز روده اندازه‌گیری و انتقال می‌دهد.
این مقاله اخیراً در مجله Nature Communications منتشر شده.
دیدگاهتان را بنویسید