21 اردیبهشت 1404 ساعت 21:57
اگر مهندسان ناسا همین فردا هشدار هستند که خورشید به‌زودی منفجر خواهد شد، آيا انسان‌ها می‌توانند راهی برای فرار از فاجعه و زنده ماندن پیدا کنند؛ سرنوشت زمین چه خواهد شد؟
انسان بسیاری از اتفاقات محیط اطراف خود را به‌صورت پیش‌فرض تلقی می‌کند. ما هرگز فکر نمی‌کنیم که شاید روزی از خورشید محروم شویم یا اینکه روزی آب نداشته باشیم. هرچند اتفاقات بسیار نادر نیز ممکن است روزی رخ دهند و جهانمان را دگرگون کنند. امروز می‌خواهیم یک موقعیت فرضی جذاب را بررسی کنیم. اگر خورشید منفجر شود، آيا حتما تمدن انسانی نابود می‌شود؟
اگر خورشید منفجر شود، یک تمدن جدید در زمین شکل خواهد گرفت
حدود ۶۶ میلیون سال پیش دایناسورها در حال گشت‌و‌گذار در زمین بودند که ناگهان یک سیارک غول‌پیکر با زمین برخورد کرد و همه‌چیز را تغییر داد. ما می‌دانیم که اگر سیارک قاتل دایناسورها به زمین برخورد کند ، انسان سرنوشت چندان روشنی نخواهد داشت. طبیعتا در صورت منفجر شدن خورشید هم وضعیت چندان گل و بلبل نخواهد بود.
خورشید ۴.۶ میلیارد سال سن دارد و انتظار می‌رود که حدود ۵ میلیارد سال دیگر دوام بیاورد. در دوره‌های پایانی حیات خورشید گسترش خواهد یافت و به یک غول سرخ تبدیل می‌شود. پس از آن نیز کوچک شده و به‌شکل یک کوتوله سفید در می‌آیند. در واقع خورشید به یک ستاره در حال مرگ تبدیل می‌شود و دمای آن برای میلیاردها سال کاهش خواهد یافت.
تردیدی وجود ندارد که انسان تا آن زمان در کره زمین حضور ندارد. یا به دلایل مختلف نابود شده‌ایم یا توانسته‌ایم در مقیاس کارداشف پیشرفت کرده و در قسمت‌های مختلف کهکشان راه شیری ساکن شویم. هرچند تصور کنید برخی از انسان‌ها برای تماشای یک لحظه افسانه‌ای به زمین بازگشته‌اند. آنها می‌خواهند منفجر شدن خورشید را به‌صورت مستقیم با چشمان خود ببینند.
در اخبار نجوم بارها تصاویر مربوط به انفجار ابرنواختر را مشاهده کرده‌ایم. ابرنواختر را می‌توان زیباترین آتش‌بازی کیهان دانست. وقتی که ترکیبی از رنگ‌ها را در الگویی باورنکردنی می‌بینیم. البته مشکل اینجاست که اگر در کره زمین باشید، چیز خاصی نخواهید دید. زمین تنها ۱۵۰ میلیون کیلومتر با خورشید فاصله دارد. این فاصله در مقیاس کیهانی بسیار کوتاه است.
اگر خورشید منفجر شود، کره زمین به‌خاطر فاصله نزدیک خود هیچ شانسی برای زنده ماندن ندارد. اگر می‌خواستیم زنده بمانیم، باید حدود ۵۰ تا ۱۰۰ سال نوری از خورشید فاصله داشتیم. به‌صورت ملموس‌تر باید ۹۴۶ ترلیون کیلومتر از خورشید فاصله بگیریم.
خبر خوب اینکه اگر خورشید انفجار ابرنواختر را تجربه کند، موج انفجار برای تکه‌تکه کردن کره زمین کفایت نخواهد کرد. فقط آن بخش از زمین که به‌سمت خورشید قرار دارد کاملا ذوب می‌شود. افراد خوش‌شانسی که در سمت دیگر قرار دارند چه چیزی را تجربه خواهند کرد؟ دمای زمین در این بخش ۱۵ برابر بیشتر از دمای کنونی سطح خورشید خواهد شد. همچنین تاریکی دائمی حکمفرما می‌گردد.
پس از انفجار خورشید دیگر نیرویی وجود ندارد که کره زمین را در مدار قرار دهد. در نتیجه به یک سیاره سرگردان در فضا تبدیل می‌شویم. اگر گروهی از انسان‌های فوق‌العاده پیشرفته موفق شوند با تجهیزات خاص خود در برابر چنین انفجاری دوام بیاورند، باید هرچه سریع‌تر زمین را ترک کنند. چراکه زمین برای همیشه به یک کره مرده و یخ‌زده تبدیل می‌شود. کره‌ای که به‌شدت تحت حمله پرتوهای کیهانی قرار دارد.
این احتمال وجود دارد که روزی زمین اسیر گرانش سیاره‌ای مشابه خورشید شود. سیاره‌ای که دقیقا همان میزان نور و انرژی را برای کره خاکی تامین کند، هرچند زمان موردنیاز برای چنین رخدادی و البته احتمال بروز آن فراتر از تحمل هر موجود زنده‌ای است.
اگر از پیش خبر داشته باشیم که خورشید دقیقا چه زمانی منفجر خواهد شد، آيا انسان راهی برای زنده ماندن خواهد داشت؟ یک گزینه وجود دارد. چند متر زیر سطح زمین دما تقریبا به‌صورت ثابت ۱۷ درجه است. اگر ما بتوانیم منابع غذایی و تجهیزات موردنیاز خود را جمع‌آوری کنیم، این امکان وجود دارد که حتی پس از پایان خورشید نیز تا ۱۰۰۰ سال دوام بیاوریم.
در این حالت تمدن انسانی در شبکه‌ای گسترده از پناهگاه‌های زیرزمینی ادامه خواهد یافت. اتفاقی که ممکن است برای موجودات فضایی پیشرفته نیز رخ داده باشد.
یک هفته پس از انفجار بزرگ خورشید دمای سطح زمین به منفی ۱۸ درجه سانتی‌گراد کاهش پیدا می‌کند. پس از گذشت یک سال دما تا منفی ۷۳ درجه سانتی‌گراد افت خواهد کرد. در این مرحله اقیانوس‌ها شروع به یخ زدن می‌کنند. هزار سال پس از این انفجار بزرگ حتی اتمسفر زمین نیز منجمد شده و دچار فروپاشی می‌شود. در این حالت هر آنچه در کره زمین قرار گرفته است، در معرض پرتوهای بسیار خطرناک کیهانی و سیارک‌های کوچک و درشت قرار می‌گیرد.
در این مرحله حتی تمدن زیرزمینی نیز باید دست از مقاومت برداشته و سراغ یک سیاره دیگر برود. البته یک خبر خوب هم داریم. خورشید یک شبه منفجر نخواهد شد. فرآیند مرگ خورشید بسیار طولانی و کند است. انسان‌ها کاملا متوجه می‌شوند که زمین دیگر گزینه مناسبی برای زندگی نیست. در صورت حرکت با سرعت نور می‌توانیم به‌راحتی از منظومه شمسی خارج شده و سیاره‌های بی‌شماری را برای زندگی بررسی کنیم.
با توجه به تعداد کهکشان های جهان هستی، قطعا سیاره‌ای حتی بهتر از زمین برای تمدن انسانی پیدا خواهد شد. فقط مسئله اینجاست که نباید تا لحظه منفجر شدن خورشید در این کره خاکی باقی بمانیم.
از مرگ نترسید.