توی نت ایران برای اینکه چرت و پرت بگی و به جایی هم برنخوره کافیه یه بیت شعر رو سرلوحهی عملت قرار بدی:
رو مسخرگی پیشه کن و مطربی آموز
تا داد خود از کهتر و مهتر بستانی
ولی برای اینکه حرف مستند و علمی بزنی که به جایی برنخوره باید شماره سطر کتابی که ازش خزعبلات رو استخراج کردی رو ذکر کنی تا تو مسئولش نباشی وگرنه ننه سلیمه با سینههای هندونهایش هم به شما ایراد میگیره اگر فقط بگی “زمین گرده”.