پس از این که بروس وین جوان شاهد مرگ پدر و مادرش در برابر چشمانش با شلیک یک تفنگ بود، تصمیم گرفت تا مسیری را بپیماید که پایانش تبدیل شدن به بتمن بود. بروس قصد داشت با این کار باعث وحشت خلافکاران شهر گاتهام شود. ولی مرگ پدر و مادرش تنها دلیل تبدیل شدن بروس وین به بتمن نبود. مهم‌ترین ویژگی بروس اراده‌ی تسلیم‌ناشدنی‌اش است. او بدون این که عقب بکشد، عذابش را تبدیل به نقطه‌ی قوت خود می‌کند و سپس آن زجر را به کسانی که در برابرش می‌ایستند انتقال می‌دهد.
با این حال، برخی از همین رقبا در برابر شوالیه‌ی تاریکی مقاومت کرده‌اند و در طی سال‌های طولانی، باعث عذاب بتمن شده‌اند. با این که خفاش گاتهام سرسخت است اما هنوز هم یک انسان به شمار می‌آید. در این نوشتار به سراغ چند ویلن شوالیه‌ی شنل‌پوش گاتهام می‌رویم که در طول این سال‌ها توانسته‌اند دلیل بخش زیادی از عذاب کشیدن بتمن باشند.
بین
بِین به عنوان کسی شناخته می‌شود که توانسته خفاش گاتهام را درهم بشکند. علت این آوازه به خاطر کاری است که در خط داستانی Knightfall انجام داد؛ داستانی که در آن نه تنها توانست در یک مبارزه‌ی تن به تن در برابر بتمن پیروز شود بلکه با زانویش، کمر او را نیز شکاند. بروس یک سال در حال ریکاوری بود تا دوباره بتواند شنل و نقاب خفاشی را به تن کند. این دو شخصیت در طول سال‌ها با هم درگیری‌های زیادی داشته‌اند ولی نقطه اوج آن وقتی است که بین کنترل تمام شهر گاتهام را به دست گرفت و آلفرد را به عنوان گروگان نزد خود نگه داشت.
آلفرد را نباید فقط به چشم خدمتکار بروس دید، او مردی است که پس از مرگ والدین بروس، او را بزرگ کرده و به گونه‌ای جانشین پدرش به شمار می‌آید. بین پس از گروگان گرفتن آلفرد، پسر بروس، دیمین را نیز گیر انداخت و او را وادار کرد به تماشای شکسته شدن گردن آلفرد بنشیند. اتفاقی که به صورت همزمان هم باعث مرگ پدر بتمن شد و هم پسر شوالیه‌ی تاریکی را دچار بحران روحی کرد.
جوکر
جوکر به طور مداوم به عنوان بزرگ‌ترین دشمن بتمن به تصویر کشیده می‌شود. شاهزاده‌ی دلقکیِ جرم و جنایت گاتهام زجر انسان‌ها را یک شوخی خنده‌دار تلقی می‌کند و قتل را بزرگ‌ترین عامل خنده می‌داند. ولی هیچ چیزی به اندازه عذاب دادن قدیمی‌ترین دشمنش برایش لذت بخش نیست. کشتن جیسن تاد، دومین رابین، توسط جوکر به وسیله یک دیلم از مشهورترین بلاهایی است که دلقک گاتهام به سر شوالیه‌ی تاریکی آورده است. او همچنین یک بار به تمام اعضای بت فمیلی نیز یورش برد و کاری کرد تا بتمن باور کند او پوست صورت تمام آن‌ها را کنده است.
بعدها، جوکر ثروت خانوادگی وین و ابزار نظامی بتمن را دزدید و به وسیله‌ی آن‌ها گاتهام را تسخیر کرد. شاهزاده‌ی جرم و جنایت به جنازه‌ی آلفرد و سالنی که بروس در دوران کودکی پیش از مرگ والدینش به آن جا رفته بود، هتک حرمت کرد. جوکر از تمام منابع بروس علیه خودش استفاده و گاتهام را تبدیل به یک منطقه‌ی جنگی کرد. با این کار، به شوالیه تاریکی فهماند که تمام کارهایی که بتمن در طول دوران فعالیتش کرده بود، شکست خورده است. یا به عبارت دیگر، همه چیز یک شوخی تلخ بود.
جو چیل
بر خلاف ویلن‌های نقاب‌دار این لیست، جو چیل یک خلافکار ساده محسوب می‌شود. هر چند او کسی بود که توماس و مارتا وین را کشت. اگر به خاطر چیل نبود، بتمنی نیز پدیدار نمی‌شد. او فقط برای کمی پول باعث آسیب روحی یک پسر بچه شد و دو نفر را از بین برد.
تا به امروز، بروس هنوز هم شلیک تفنگ و ریخته شدن مرواریدهای گردنبند مادرش را به وضوح به یاد دارد. این احتمالاً نخستین باری بود که بروس وین با یک خشونت خیابانی که زندگی بیش‌تر شهروندان گاتهام را به طور روزانه درگیر کرده بود، رو به رو می‌شد. این رویداد بود که باعث شد تا زندگی او برای همیشه تغییر پیدا کند.
بتمنی که می‌خندد
مولتی‌ورس دی‌سی شامل دنیاهای گوناگون فراوانی می‌شود که یک دارک مولتی‌ورس کامل نیز در آن وجود دارد؛ یونیورسی پر از نگارش‌های متفاوت تراژیک و از هم متلاشی شده‌ی قهرمانان دی‌سی. بتمنی که می‌خندد نسخه‌ی جوکرشده‌ی بتمن از دارک مولتی‌ورس است. او نیرو، هوش و مهارت‌های بتمن بنیادین را دارد ولی هیچ خبری از مرزهای رفتاری او نیست.
بتمنی که می‌خندد، دیگر نسخه‌های شرور بتمن را از دارک مولتی‌ورس آزاد کرد تا تهدیدی برای نابودی راستینگی باشند. اما بتمنی که می‌خندد پتانسیل راستین وحشت و خشونتی که بتمن اصلی می‌تواند اعمال کند را به تصویر می‌کشد. در حالی که بتمن می‌تواند تظاهر کند که یک قهرمان است ولی هنگامی که در برابر بدترین نسخه‌ی خودش در مولتی‌ورس قرار می‌گیرد، متوجه می‌شود که شباهت‌هایشان بسیار بیش‌تر از ناهمگونیشان است.
اسکرکرو
اسکرکرو یکی از قدیمی‌ترین و نمادین‌ترین ویلن‌های شوالیه تاریکی محسوب می‌شود. او بیش‌تر مردم را با تزریق یک زهر ویژه‌ی ترس، عذاب می‌دهد تا آن‌ها دچار وحشت شوند یا حتی توهم بدترین کابوس‌هایشان را تجربه کنند. در دوره‌ای او مسیر تازه‌ای را انتخاب کرد و با استفاده از رسانه‌ها، گاتهام را به شهر ترس‌زده‌ای تبدیل کرده است.
هنگامی بتمن به بررسی در این مورد می‌پردازد، اسکرکرو او را گیر انداخت و با نیرمندترین زهر ترسی که تا به حال تولید کرده بود به سراغ شوالیه تاریکی می‌رود. به تن خفاش گاتهام یک تنگ‌پوش وصل و شکنجه شده بود. بتمن همه‌ی وحشت‌های زندگی‌اش را تجربه کرد و با عذاب ذهنی‌اش تنها رها شد.
دیکون بلک‌فایر
دیکون بلک‌فایر (Deacon Blackfire) یک ویلن به راستی ترسناک است؛ البته او کم کم از یادها فراموش شده است. این شخصیت در خط داستانی Batman: Cult رونمایی شد و بتمن را بیش از هر ویلنی تا آن دوره، عذاب داد. به عنوان رهبر یک فرقه‌ی بزرگ، دیکون بلک‌فایر از تأثیر خودش استفاده کرد تا کاری کند پیروانش حمله‌های خشونت‌باری انجام دهند. او بتمن را گیر انداخت، این قهرمان را شکنجه کرد و شست و شوی مغزی داد. بتمن تمام هویت خودش را از دست داد و این فرقه را به طور کامل پذیرفت.
بلک گلاو
بلک گلاو (Black Glove) نه یک ویلن مشخص، بلکه تعدادی از ویلن‌های مرموز اشرافی هستند که دسیسه‌هایی را برای نابود کردن بتمن پشت هم سوار کرده بودند و در این راه نیز موفق شدند. رهبر این سازمان با نام دکتر سایمون هرت (Simon Hurt) در واقع یکی از خویشاوندان دور خانواده‌ی وین است.
این گروه با گزارشات دروغینِ رسوایی‌های بزرگ، اعتبار نام پدر بروس را از بین بردند. آن‌ها عمارت وین را تسخیر و آلفرد را شکنجه کردند. بلک گلاو با استفاده از تلقین ذهنی کاری کرد تا شوالیه‌ی تاریکی از نظر روانی خرد شود. این گروه با قرار دادن بتمن درون قبر او را نکشتند، بلکه با خرد کردن هر چیزی که بروس وین را تبدیل به بتمن می‌کرد این کار را کردند.
دیدگاهتان را بنویسید