بازیگرها قلب و روح خود را به فیلم ها می بخشند. این امر به ماه ها آماده سازی خود و بررسی و مطالعه ی یک نقش نیاز دارد. هر چه بیشتر روی نقش کار شود، بازیگر به شکل طبیعی تری می تواند آن را به اجرا درآورد و احساسات بیشتری در تماشاگران برانگیزد. با این حال، فرو رفتن زیاد در یک نقش می تواند بازیگر را برای همیشه تغییر دهد.
هیث لجر در «شوالیه تاریکی» (The Dark Knight)
بسیاری یکی از بهترین جوکرهای تاریخ سینما را نسخه ی هیث لجر می دانند. با این حال، لجر فقید اذعان کرده بود بازی در این نقش به لحاظ هم فیزیکی و هم روانی او را تحلیل برد.
به گفته ی این بازیگر، بعد از پایان فیلمبرداری، او برای خوابیدن دچار مشکل شده بود و برخی روزها تنها ۲ ساعت می خوابید.
آن هاتاوی در «بینوایان» (Les Miserables)
افزایش یا کاهش وزن برای یک نقش یکی از چالش های همیشگی بازیگران است، به ویژه زمانی که شدت آن زیاد باشد. آن هاتاوی برای بازی در نقش فانتین در فیلم «بینوایان» ۱۱ کیلوگرم وزن کم کرد.
او به قدری در این نقش فرو رفت که از جهت هم جسمانی و هم روانی شروع به تحلیل رفتن کرده بود. این وضعیت تا جایی پیش رفت که مواجهه با دنیای واقعی برایش دشوار شده بود. هاتاوی اذعان کرده بعد از پایان فیلمبرداری، هفته ها طول کشید تا به وضعیتی نزدیک به نرمال برسد.
شلی دووال در «درخشش» (The Shining)
شلی دووال بازی درخشانی در نقش وندی تورنس در فیلم «درخشش» داشت. بسیاری از مخاطبان هنگام تماشای این فیلم واقعاً احساس ترس می کنند، بیشتر به این خاطر که دووال نیز خود واقعاً ترسیده بود. این فیلم در چنان شرایط دشواری فیلمبرداری شد که اثر آن بر روی دووال باقی ماند.
استنلی کوبریک، کارگردان فیلم، دووال را از بقیه ی عوامل جدا نگه داشته بود و حتی او را مجبور کرد یک سکانس را ۱۲۷ بار تکرار کند. تأثیر این تجربه ی دشوار به قدری ماندگار بود که حتی بعد از اتمام فیلمبرداری هم همسایه های دووال در محل زندگی اش متوجه رفتارهایی غیرعادی در او شده بودند.
آدرین برودی در «پیانیست» (The Pianist)
آدرین برودی برای فرو رفتن در نقش پیانیست لهستانی، ولادیسلاو اشپیلمن تصمیم گرفت همه چیز خود را بر سر این شخصیت بگذارد. او ماشینش را فروخت، آپارتمانش را رها کرد و استفاده از تلفن را کنار گذاشت. برودی برای آماده سازی فیزیکی اش نیز به خود گرسنگی می داد تا یأس همراه با حس گرسنگی را تجربه کند.
این بازیگر بعدها اذعان کرد در آن زمان گاهی فکر می کرد عقلش را از دست داده است. بعد از پایان فیلمبرداری مدتی طول کشید تا او به زندگی عادی بازگردد.
جانی دپ در «ترس و نفرت در لاس وگاس» (Fear and Loathing in Las Vegas)
جانی دپ به عنوان بازیگری همه فن حریف شناخته می شود که نقش های بسیاری متنوعی را ایفا کرده است. او وقتی می خواست خود را برای بازی در نقش رائول دوک در فیلم «ترس و نفرت در لاس وگاس» آماده کند، ماه ها در یک زیرزمین زندگی کرد و به سختی می توانست بخوابد. دپ به قدری در این نقش فرو رفته بود که بعد از پایان فیلمبرداری متوجه شد برخی رفتارهای این شخصیت در او نهادینه شده و مدتی طول کشید تا او به حالت عادی خود بازگردد.
بیل اسکارشگورد در «آن» (It)
در مورد بیل اسکارشگورد گویی نقشش قصد رها کردن او را نداشت. او وقتی خود را برای بازی در نقش پنی وایز در فیلم «آن» آماده می کرد، به مکان های بسیار تاریک می رفت تا بتواند در این نقش فرو رود. اما به اذعان اسکارشگورد وقتی زمان خداحافظی با این شخصیت رسید، آن دلقک ترسناک تا ماه ها در کابوس هایش به سراغش می آمد.
<!–
–>
دیدگاهتان را بنویسید