به‌تازگی مجمع محیط‌زیست سازمان ملل قطعنامه‌ای را درمورد دستکاری تابش‌های خورشیدی مورد بررسی قرار داد که به فناوری‌هایی بحث‌برانگیزی اشاره دارد که قصد دارند با بازتاباندن مقداری از نور خورشید به فضا با اثر گرمایشی گازهای گلخانه‌ای مبارزه کنند.
طرفداران استدلال می‌کنند این فناوری‌های دستکاری تابش‌های خورشیدی، اثرات تغییرات اقلیمی را محدود می‌کنند. درمقابل، مخالفان می‌گویند این نوع ژئومهندسی یا مهندسی آب‌و‌هوا با خطر بی‌ثباتی بیشتر سیستم اقلیمی همراه است. علاوه‌بر‌این، تا وقتی این فناوری‌ها اجرا نشود، به اثرات کامل آن‌ها پی نخواهیم برد.
پیش‌نویس قطعنامه ابتدا خواستار تشکیل کارگروهی برای بررسی مزیت‌ها و خطرات اصلاح تابش‌های خورشیدی بود. این پیشنهاد پس از عدم توافق درمورد موضوع مورد بحث، پس گرفته شد.
یکی از پیشرفت‌های قابل‌توجهی که در این میان حاصل شد، درخواست برخی از کشورهای جنوب جهان برای عدم استفاده از راهکار دستکاری تابش‌های خورشیدی بود. جیمز کری، دانشمند اقلیم‌شناس از دانشگاه جیمز کوک در وب‌سایت کانورسیشن می‌نویسد، تغییرات اقلیمی ناشی از انسان درحال‌حاضر آزمایش بسیار عظیمی در سطح سیاره است و به آزمایش دیگری از این دست نیازی نداریم.
کپی لینک
تجارت پرخطر
در برخی محافل، ژئومهندسی خورشیدی به‌عنوان پاسخی به بحران اقلیمی مطرح می‌شود، اگرچه پژوهش‌های مختلف به‌طور مداوم خطرات احتمالی ناشی از این فناوری‌ها ازجمله موارد زیر را آشکار می‌کنند:
- اثرات غیر قابل پیش‌بینی بر اقلیم و الگوهای آب‌و‌هوایی
- نابودی تنوع زیستی خصوصا اگر فناوری به‌طور ناگهانی متوقف شود
- کاهش امنیت غذایی؛ برای مثال ازطریق کاهش نور و افزایش شوری زمین
- نقض حقوق بشر در بین نسل‌ها و انتقال خطرات بزرگ به نسل‌هایی که پس از ما خواهند آمد
در ادامه چند نمونه دستکاری تابش‌های خورشیدی را مورد بحث قرار می‌دهیم که تهدیدهایی را آشکار می‌کنند که درنتیجه‌ی این فناوری‌ها به وجود خواهند آمد.
در آوریل ۲۰۲۲، یک استارتاپ آمریکایی دو بالون هواشناسی را از مکزیک به هوا فرستاد. هدف از این آزمایش که بدون تایید مقامات مکزیکی انجام شد، خنک کردن جو با انحراف نور خورشید بود. کاهش در گرمایش حاصل را می‌شد به‌عنوان «اعتبارات خنک‌سازی» به کسانی که می‌خواهند آلودگی گازهای گلخانه‌ای را جبران کنند، فروخت.
تزریق ذرات به استراتوسفر باید حداقل به مدت یک قرن ادامه داشته باشد تا به اثر خنک‌کنندگی موردنظر برسیم
خنک کردن چشمگیر اقلیم مستلزم تزریق میلیون‌ها تن ذره معلق به استراتوسفر با استفاده از ناوگان هواپیماهای اختصاصی است که در ارتفاع بالا پرواز می‌کنند. چنین اقدامی الگوهای بارش و باد جهانی را تغییر می‌دهد و منجر به خشکسالی و طوفان‌های بیشتر، تشدید بارش‌های اسیدی و کند شدن احیای ازن می‌شود. وقتی این کار شروع شود، تزریق ذرات به استراتوسفر باید به‌طور مستمر حداقل به مدت یک قرن انجام شود تا به اثر خنک‌کنندگی موردنظر برسیم. توقف زودهنگام آن منجر به افزایش بی‌سابقه‌ای در دمای جهان خواهد شد که از سناریوهای شدید تغییرات اقلیمی نیز فراتر خواهد بود.
کپی لینک
روش‌های تاییدنشده
یکی دیگر از فناوری‌های ژئومهندسی خورشیدی معروف به «مهندسی ابرهای دریایی» یا «تابناک‌تر کردن ابرهای دریایی» به دنبال ایجاد ابرهای کم ارتفاع با بازتابندگی بیشتر ازطریق پاشیدن قطرات میکروسکوپی آب دریا به هوا است. از سال ۲۰۱۷ این آزمایش‌ها روی دیواره بزرگ مرجانی انجام شده است. این پروژه ازنظر مقیاس کوچک است و شامل پمپاژ آب دریا روی یک قایق و پاشیدن آن از افشانه‌ها به سمت آسمان است. به‌گفته‌ی سرپرست پروژه، دستگاه اسپری‌کننده باید ده برابر بزرگ شود و حدود ۳۰۰۰ افشانک داشته باشد تا ابرهای نزدیک را ۳۰ درصد درخشان‌تر کند.
دیدگاهتان را بنویسید