کپی لینک
موارد استفاده از ویتامین B1 در پزشکی
بیمارانی که ممکن است برای درمان سطوح پایین ویتامین ب۱ آن را دریافت کنند، شامل بیماران مبتلا به پلاگر یا نوریت محیطی (التهاب اعصاب خارج از مغز) می‌شوند. افراد مبتلا به کولیت زخمی و اسهال مداوم یا افراد دارای اشتهای ضعیف نیز ممکن است تیامین را دریافت کنند.
به افرادی که در کما قرار دارند، نیز ممکن است ویتامین B1 به‌شکل تزریقی داده شود. برخی از ورزش‌کاران به‌منظور کمک به بهبود عملکرد خود از تیامین استفاده می‌کنند. سایر وضعیت‌هایی که ممکن است ویتامین B1 به آن‌ها کمک کند، عبارت‌اند از:
- ایدز
- آفت دهان
- آب مروارید
- آب‌سیاه (گلوکوم) و سایر مشکلات بینایی
- سندرم مخچه‌ای (نوعی آسیب مغزی)
- سرطان دهانه رحم
- درد دیابتی
- استرس
- بیماری قلبی
- بیماری کلیه در بیماران مبتلا به دیابت نوع ۲
- بیماری حرکت
- ضعف سیستم ایمنی
کپی لینک
علائم کمبود ویتامین B1
کمبود ویتامین ب۱ معمولاً به بری‌بری منجر می‌شود. بری‌بری با مشکلات اعصاب محیطی و تحلیل‌رفتگی همراه است. کمبود ویتامین B1 می‌تواند موجب کاهش وزن و بی‌اشتهایی شود.
همچنین، براثر کمبود تیامین ممکن است مشکلاتی ازقبیل گیجی و از‌دست‌دادن حافظه‌ی کوتاه‌مدت بروز کند. درنتیجه‌ی کمبود ویتامین مذکور، عضلات ممکن است ضعیف شوند و علائم قلبی‌عروقی نظیر بزرگ‌شدن قلب رخ دهد.
کپی لینک
مقدار نیاز روزانه به ویتامین B1 چقدر است؟
مقدار توصیه‌شده روزانه‌ی تیامین خوراکی ۱/۲ میلی‌گرم برای مردان و ۱/۱ میلی‌گرم برای زنان بزرگ‌تر ذز ۱۸ سال است. ناگفته نماند زنان باردار یا شیرده باید روزانه ۱/۴ میلی‌گرم ویتامین B1 مصرف کنند.
کپی لینک
چه کسانی درمعرض خطر کمبود B1 قرار دارند؟
افراد دارای رژیم غذایی نامناسب، افراد مبتلا به سرطان، افرادی که در دوران بارداری دچار بیماری صبحگاهی هستند، کسانی که جراحی چاقی انجام داده‌اند و بیماران تحت همودیالیز درمعرض خطر کمبود تیامین قرار دارند.
افرادی که مرتباً الکل زیادی مصرف می‌کنند، ممکن است دچار کمبود ویتامین ب۱ شوند؛ زیرا احتمال دارد نتوانند تیامین را از غذای خود جذب کنند.
دیدگاهتان را بنویسید