اثرهای مازوت بر سلامتی انسان چیست؟
سوختن مازوت به انتشار گاز سمی دیاکسیدگوگرد (SO2) منجر می‌شود که مقادیر زیاد آن سلامت انسان را با خطرهای جدی مواجه می‌سازد. مقدار استاندارد دیاکسیدگوگرد موجود در هوا ۱۰ppb است و چنانچه هوایی که تنفس می‌کنیم، حاوی مقادیر بیشتری از SO2 باشد، مشکلات متعددی را تجربه خواهیم کرد.
احساس سوزش در بینی و گلو، مشکلات تنفسی، درد قفسه‌ی سینه و افزایش احتمال بیماری‌های قلبی و قرمزی چشم، ازجمله علائمی هستند که درصورت قرارگرفتن در‌معرض غلظت اندک دیاکسیدگوگرد با آن‌ها مواجه خواهیم شد.
انتشار بوی بد در هوا به‌معنای افزایش میزان SO2 به بیش از ۵۰۰ppb است. در چنین شرایطی، غلظت این گاز در سطح کشنده قرار دارد و خطری بسیار جدی برای سلامت انسان به‌شمار می‌رود. در چنین وضعیتی، آلودگی هوا و راهکارهای مقابله با آن به مهم‌ترین موضوع جامعه تبدیل می‌شود و توجه کارشناسان و مسئولان را بیش‌از‌پیش به خود جلب می‌کند.
استفاده از بهترین برنامه‌های بررسی وضعیت آلودگی هوا و اطلاع از غلظت آلاینده‌های موجود، یکی از اقدامات مهمی است که در این شرایط می‌توان انجام داد. درصورت فزونی میزان آلاینده‌های جوّی، بهتر است از خانه خارج نشوید و درصورت اجبار به خارج‌شدن از منزل نیز، از ماسک‌های صورت مناسب استفاده کنید.
اثرهای ورود مازوت به محیط‌زیست چیست؟
مازوت علاوه‌بر تأثیر مستقیم روی سلامتی انسان، از‌طریق محیط‌زیست و به‌طور غیرمستقیم زندگی ما را تحت‌تأثیر قرار می‌دهد. یکی از تأثیرات مهم و آشنای ورود مازوت به محیط‌زیست، بروز پدیده‌ی «باران اسیدی» است.
حل‌شدن فلزات سنگین در خاک مهم‌ترین پیامد باران اسیدی به‌شمار می‌رود و پدیده‌ی فرسایش خاک را به‌دنبال دارد. این پدیده موجب می‌شود تا خاک قدرت خود را برای حفظ ریشه‌ی درختان و گیاهان از دست بدهد. در این شرایط، پوشش گیاهی از بین خواهد رفت و این موضوع باعث خواهد شد تا احتمال بروز سیل افزایش یابد.
آسیب خاک و پوشش گیاهی موضوع بسیار مهمی است که آینده‌ی بشر را به‌طور‌جدی تحت‌تأثیر قرار می‌دهد؛ اما نکته‌ای که این مسئله را بسیار جدی‌تر و نگران‌کننده‌تر می‌کند، ماندگاری بسیار زیاد این عوارض در طبیعت است. پژوهش‌ها نشان می‌دهند ترکیباتی مانند زایلین و بنزن که در‌نتیجه‌ی شکسته‌شدن مازوت وارد خاک می‌شوند، به‌مدت بیش از ۱۰ سال در محیط‌زیست باقی می‌مانند.
دیدگاهتان را بنویسید