هیچ‌کس نمی‌داند دقیقا چه تعداد گربه رمیده در نیوزیلند وجود دارد، اما تعداد آن‌ها می‌تواند به ۲/۵ میلیون برسد، یعنی تقریبا یک گربه رمیده به ازای هر دو نفر در کشور. آملیا گیری، مدیر حفاظت منطقه‌ای در انجمن سلطنتی حفاظت از جنگل و پرندگان می‌گوید گربه‌های رمیده هر محیطی از کوهستان‌ها گرفته تا نواحی ساحلی را اشغال کرده‌اند.
اگر تخمین‌ها دقیق باشد، به این معنا است که دهان‌های گرسنه زیادی در حومه شهرها پرسه می‌زنند. گربه‌ها شکاچیان طبیعی و پرحوصله‌ای هستند و تاثیر زیادی بر جمعیت پرندگان بدون پرواز نیوزیلند داشته‌اند. گیری می‌گوید:
انجمن سلطنتی حفاظت از جنگل‌ها و پرندگان در گذشته تخمین زده است که گربه‌های رمیده می‌توانند علت مرگ ۱/۱ میلیون پرنده بومی در هر سال و همچنین ده‌ها میلیون پرنده غیربومی این منطقه باشند.
علاوه بر شکار توسط گربه‌ها، شکار توسط موش‌های صحرایی و راسوهایی مانند قاقم که قرن ۱۹ توسط مهاجران بریتانیایی وارد کشور شدند، وضعیت موجود را تشدید می‌کند. بسیاری از پرندگان آسیب‌پذیرتر مانند کاکاپو که طوطی شب‌گرد بدون قدرت پروازی است، تنها به این دلیل زنده مانده‌اند که قبل از اینکه خیلی دیر شود، جمعیت‌هایی از آن‌ها به جزایر عاری از شکارچی منتقل شدند.
فقط پرندگان کوچک و کُند درمعرض خطر نیستند. گربه‌ها تاحدودی علت کاهش شدید تعداد پرنده‌ای به نام «کیا» هستند که طوطی کوهستانی پراستقامتی است که گاهی بره‌های گوسفندان را در نواحی مرتفع برفی نیوزیلند شکار می‌کند. تصور می‌شود زمستان‌های گرم‌تر ناشی از تغییرات اقلیمی به توله‌های گربه‌ها اجازه می‌دهد که در طول زمستان در این نواحی زنده بمانند.
جسی مورگان، مدیر اجرایی گروه حفاظت Predator Free New Zealand Trust می‌گوید: «پرندگان نیوزیلند به‌طورخاص دربرابر شکار گربه آسیب‌پذیر هستند. بسیاری از آن‌ها قدرت پرواز ندارند و روی زمین لانه می‌سازند و برخی بویی قوی شبیه بوی پستانداران تولید می‌کنند که گربه‌ها می‌توانند آن را تشخیص دهند. در این‌جا گربه‌ها شکارچیان راس هرم هستند.»
مورگان اخیرا در امتداد یکی از محبوب‌ترین، اما دورافتاده‌ترین مسیرهای پیاده‌روی نیوزیلند قدم زد و از دیدن گربه‌هایی که حتی در آن‌جا پرسه می‌زدند، حیرت‌زده شد. او می‌گوید: «دیدن آن‌ها در این محیط خیلی وحشتناک است.»
تاثیر گربه‌ها فقط به شکار محدود نمی‌شود. افزایش اخیر جمعیت گربه‌های رمیده حتی در محیط‌های دریایی نیوزیلند هم احساس می‌شود. توکسوپلاسما یا توکسو انگلی است که توسط گربه‌های رمیده حمل می‌شود که در مرگ برخی از گونه‌های دلفین بومی نیوزیلند نقش داشته است. گربه‌ها به‌طور غیرمستقیم بر دلفین‌های در خطر انقراص نیوزیلند مانند دلفین‌های هکتور و دلفین‌های مائوی تاثیر می‌گذارند، زیرا آن‌ها روی سواحل آلوده به توکسوپلاسموز که تنها میزبان آن گربه‌ها هستند، به این انگل آلوده می‌شود.
آن‌چه گروه‌های مختلف حفاظت از محیط زیست به دنبال آن هستند، فقط کنترل جمعیت گربه‌های رمیده نیست. آن‌ها می‌خواهند نیوزیلندی‌هایی که گربه دارند، در رابطه با نحوه زندگی گربه‌های خود و تاثیری که آن‌ها ممکن است بر محیط زیست طبیعی کشور داشته باشند، بازاندیشی کنند.
در دهه گذشته گروه‌های حفاظت تلاش کرده‌اند تا بحث‌های عمومی را به سمتی هدایت کنند که گربه‌ها را به‌عنوان عاملی موثر در شکارشدن پرندگان معرفی کنند و از دولت خواسته‌اند قانون ملی گربه‌ها را وضع کند که در آن نیاز باشد که تمام گربه‌های اهلی عقیم شوند و دارای ریزتراشه شوند.
دیدگاهتان را بنویسید