بیابان های عربستان سعودی بیش از ۸ هزار سال پیش زمانی زیستگاه سرسبز و حاصلخیز مردم باستان بوده است. امروزه، بقایای این جوامع دیرینه هنوز قابل کشف هستند.
در سراسر شبه جزیره عربستان، محققان هزاران سازه سنگی عظیم را در نمای هوایی شناسایی کرده‌اند.
این اشکال V شکل اولین بار توسط خلبانان نیروی هوایی بریتانیا در دهه ۱۹۲۰ مورد توجه قرار گرفت و به مدت بیش از یک قرن، کارشناسان درباره علت ساخت آنها بحث کردند.
تصاویر ماهواره‌ای اخیر و بررسی‌های هواپیماهای بدون سرنشین در صحرای اویرید Uwayriḍ عربستان سعودی اکنون از یک حدس رایج پشتیبانی می‌کند.
مدتی است، باستان شناسانی که بر روی این الگوهای سنگی باستانی کار می‌کنند، که گاهی از آنها با نام “بادبادک‌های بیابانی” desert kites یاد می‌کنند. دانشمندان تصور می‌کنند که به احتمال زیاد از آنها به عنوان تله‌هایی برای شکار انبوه استفاده می‌شده.
ده‌ها بادبادک بیابانی اخیراً در اویرید پیدا شده، به نظر می‌رسد که همگی به منظور واحدی ساخته شده‌اند. برخی از آنها به یک گودال، برخی دیگر به یک صخره و برخی دیگر به یک محوطه ختم می‌شوند. هر سه طرح نشان می‌دهد که بادبادک های صحرا زمانی برای گرفتار کردن گله های حیوانات وحشی یا اسیر کردن آنها استفاده می‌شده.
تصور می‌کنیم که با آنها ساکنان باستانی عربستان، حیواناتی مانند غزال و احتمالاً بز، اسب‌های وحشی و شترمرغ را شکار می‌کردند.
حفاری‌های بیشتری لازم است تا بفهمیم چه حیواناتی شکار می‌شده‌اند. به هر حال این یک راهبرد محبوب و مؤثر برای بقا بوده است. بادبادک‌های صحرای جنوبی، پیچیده‌تر و متمرکزتر از بادبادک‌های صحرای اویرید هستند. آنها گاهی شامل چندین شکل V هستند.
چیدمان برخی بادبادک‌ها نشان می‌دهد که حتی ممکن است از آنها برای پرورش حیوانات وحشی استفاده شده باشد، یعنی یکی از اولین تلاش‌ها برای اهلی‌سازی در تاریخ.
برخی بادبادک‌ها توسط سازه‌های سنگی بزرگ‌تری به نام «مستطیل» به طول چند کیلومتر احاطه شده‌اند.
علیرغم یافتن چند صد «مستطیل» در صحرای عربستان در سال های اخیر، باستان شناسان هنوز نمی دانند برای چه استفاده می‌شده‌اند.
آنها ممکن است بناهای معنوی یا فرهنگی برای قربانی کردن حیوانات یا جشن‌ها باشند، اما ارتباط آنها با بادبادک های صحرا نشان می‌دهد که آنها همچنین برای جمع کردن حیوانات یا ذخیره آب هم می‌توانسته‌اند استفاده شده باشند. کلا این سازه‌ها برای هزاران سال در شبه جزیره عربستان مورد استفاده بوده‌اند.
در آغاز سال ۲۰۲۲، باستان‌شناسانی که در عربستان سعودی کار می کردند، شبکه‌ای به وسعت ۵۳۰ کیلومتر از بزرگراه های گمشده را در شمال غربی این کشور کشف کردند.
این جاده های باستانی با هزاران اتاق تدفین مارپیچ و سنگی پوشیده شده بودند.
باستان شناسانی که این بزرگراه ها را کشف کردند فکر می‌کنند که مردم عشایری باستانی از آنها استفاده می‌کرده‌اند.
دیدگاهتان را بنویسید