نور منتشرشده از کهکشان‌ها از شروع مسیر چندین‌میلیارد‌ساله تا لحظه‌ی برخورد به آینه‌ی اصلی ۶٫۵ متری جیمز وب دست‌نخورده باقی نمی‌ماند. انبساط جهان باعث کشیده‌شدن طول موج‌های این نور و کاهش انرژی آن‌ها و انتقالشان از طیف مرئی به طیف فروسرخ می‌شود. به این فرایند «انتقال به سرخ» گفته می‌شود؛ چرا‌که نور به‌سمت قرمز طیف الکترومغناطیس حرکت می‌کند.
قابلیت آشکارسازی فروسرخ تلسکوپ فضایی جیمز وب، گزینه‌ای ایدئال برای بررسی نور انتقال به سرخ کهکشان‌های کهن و شناسایی جزئیات شکل‌گیری و تکامل و ترکیب آن‌ها است. سپس، ستاره‌شناس‌ها می‌توانند ساختار این کهکشان‌های باستانی و دوردست را با کهکشان‌های نزدیک به راه شیری مقایسه کنند.
این مقایسه می‌تواند روند رشد کهکشان‌ها و شکل‌گیری جهان کنونی را آشکار کند. علاوه‌بر‌این، نور حاصل از کهکشان‌های دوردست به آشکارسازی ترکیب شیمیایی آن‌ها کمک می‌کند و به ستاره‌شناس‌ها نشان می‌دهد عناصر سنگین چگونه و چه زمانی شکل گرفتند و چگونه به‌لطف انفجارهای ستار‌ه‌ای، فراوانی آن‌ها افزایش پیدا کرد.
دیدگاهتان را بنویسید