اپل طبق معمول از ویژگی‌هایی برای هدفون‌هایش حرف می‌زند که سنجش درستی آن‌ها بسیار دشوار یا غیرممکن است؛ مثلا می‌گوید به‌لطف تراشه‌ی H2 که از بلوتوث ۵.۳ پشتیبانی می‌کند، ایرپادز پرو ۲ درصورتی‌که با آیفون جفت شود، می‌تواند پوشش بیس و تربل را مناسب با حجم صدا تنظیم کند؛ به‌این‌صورت که حتی با حجم صدای کم، بیس و تربل با تاکید بیشتری شنیده می‌شوند تا کاربران مجبور نباشند با صدای بلند و آسیب‌زننده به موسیقی گوش دهند.
من آهنگ الکترونیک Goodbye از گروه Apparat را که بیس کوبنده‌ای دارد، با حجم صدای ۵۰ درصد گوش دادم که بیس به‌خوبی قابل‌فهم بود؛ اما شاید گوش‌هایم مرا فریب می‌دانند که حجم بیس همچنان با افزایش صدا بهتر شنیده می‌شود. همین تست را با آهنگ معروف سریال پیکی‌بلایندرز به‌نام Red Right Hand انجام دادم، اما ساب‌بیس تقریبا از دست رفته بود و فقط با حجم صدای ۷۰ درصد به بالا شنیده می‌شد.
هدفون اپل در تفکیک صدا و کنترل دیستورشن عملکرد رضایت‌بخشی دارد و می‌توان با آن از شنیدن آهنگ‌های شلوغ و ژانر متال لذت برد. تفکیک کانال چپ و راست هم عالی است و مثلا در آهنگ متال Far Beyond the Days of Grace از گروه The Sorrow، به‌وضوح می‌توانید جریان صدا را از کانالی به کانال دیگر متوجه شوید.
دقت کنید که اگر ژانر موردعلاقه‌یتان متال یا موسیقی ارکسترال باشد که نیاز دارید روح‌تان را به پرواز دربیاورد و به‌قول معروف، مو به تنتان سیخ کند، ایرپادز پرو ۲ به شما اجازه نمی‌دهد از منطقه‌ی امنی که برای پرواز در نظر گرفته، فراتر بروید! مثلا آهنگ Deceiver, Deceiver از گروه ملودیک دث‌متال Arch Enemy درامز فوق‌العاده‌ای دارد و با ایرپادز پرو ۲ تمیز به‌گوش می‌رسد، اما آن کوبندگی لازم را ندارد. کنترل دیستورشن این هدفون عالی است، اما اجازه نمی‌دهد بالای ابرها پرواز کنید و می‌گوید در همین ارتفاع که هستی، از منظره‌ی پیش‌رو لذت ببر.
درکل به نظر می‌رسد ترجیح اپل در طراحی پروفایل صدای هدفون‌هایش این است که برای شنیدن تمام ژانرهای موسیقی و فرمت‌های صوتی ازجمله پادکست یا تماشای فیلم تقریبا به یک اندازه مناسب باشد؛ به‌همین‌خاطر، ایرپادز پرو ۲ مثل نسل قبل، درکل کیفیت صدای مطلوبی ارائه می‌دهد، اما نمی‌توان موردی فراتر از انتظار در آن پیدا کرد.
در بین هدفون‌هایی که تابه‌حال بررسی کرده‌ام، هنوز هیچ هدفونی در پوشش بازه‌ی میانی به پای شفافیت و جزییات Bose QC45 نرسیده است. بااین‌حال، QC45 در پخش آهنگ‌های شلوغ و ژانرهای متال کم می‌آورد. ایرپادز پرو ۲ به شما اطمینان می‌دهد که هر ژانر موسیقی را با کیفیتی رضایت‌بخش تجربه کنید، اما قرار نیست در هیچ زمینه‌ای عملکرد شگفت‌انگیزی از خود نشان دهد.
البته باید بگویم که من ایرپاد پرو ۲ را با ANC روشن و Spatialize Stereo خاموش تست کردم. اگر قابلیت صدای فراگیر را فعال کنید، کمی از آن کوبندگی موردانتظار به آهنگ‌ها باز می‌گردد که درصورت خاموش کردن ANC، حتی شارپ‌تر هم می‌شود؛ اما احتمال می‌دهم ترجیح اکثر کاربران این باشد که موسیقی را با ANC روشن و به‌طور طبیعی گوش دهند. تنظیمات EQ را هم فقط اگر آیفون داشته باشید می‌توانید از بخش تنظیمات و با انتخاب پریست‌های مختلف تغییر دهید؛ ولی خبری از بالا و پایین کردن سطوح پاسخ فرکانسی به‌صورت دستی نیست.
ایرپادز ۲ پرو همچنین به‌طرز فوق‌العاده‌ای از نشت صدا به بیرون جلوگیری می‌کند تا حتی در محیط‌های آرام هم بتوانید با صدای بلند به آهنگ دلخواهتان گوش دهید.
کپی لینک
عملکرد ANC ایرپاد پرو ۲
عملکرد نویز کنسلینگ فعال (ANC) ایرپادز ۲ پرو فوق‌العاده است؛ به‌ویژه اگر بخواهید آن را با نسل قبل مقایسه کنید. این هدفون می‌تواند بین ۲۰ تا ۳۰ دسی‌بل از سروصدای بیرون را حذف کند که به ادعای اپل، دوبرابر ایرپادز پرو است؛ اما راستش را بخواهید، درمقایسه با ANC گلکسی بادز ۲ پرو، تفاوت چندان مشهود نیست.
عملکرد ایرپاد پرو ۲ در حذف صدای باد و صدای کولر شاید حدود ۲۰ درصد بهتر از گلکسی بادز ۲ پرو بود، اما هدفون سامسونگ حدود ۱۰ درصد بیشتر صدای صحبت افراد و تایپ ممتد همکاران در محیط کار را کاهش می‌داد.
دیدگاهتان را بنویسید