اخبار جدیدی به گوش می‌رسد مبنی بر اینکه ادارات پلیس در سراسر کشور آمریکا در حال بررسی جایگزین‌های امن‌تری مانند استفاده از دارت‌های ردیاب GPS، برای تعقیب و گریز خطرناک خودرو های در حال فرار هستند. نکته جالبی که وجود دارد این است که آنها از فناوری که معمولاً در فیلم‌های جاسوسی به تصویر کشیده می‌شود برای رسیدن به اهداف خود الهام می‌گیرند.
روش جدید پلیس برای استفاده از ردیاب GPS چگونه کار می‌کند؟
اداره پلیس Old Westbury در نیویورک رویکرد جدیدی را برای رسیدگی به وسایل نقلیه در حال فرار در هنگام تعقیب و گریز به کار گرفته است. آنها به برخی از رزمناوها پرتابگرهای سوار بر خودرو مجهز کرده‌اند که پرتابه‌های فوم حاوی چسب چسبنده فعال شده با حرارت از شرکتی به نام StarChase را مستقر می‌کنند .
آنها برخی از کروزرها را با پرتاب کننده‌های نصب شده بر روی وسایل نقلیه تجهیز کرده‌اند که گلوله‌های غیر کشنده اسفنجی حاوی چسب چسبنده فعال شده با حرارت، از یک شرکت به نام استارچیس (StarChase) را شلیک می‌کنند.
این گلوله‌های غیرکشنده مجهز به یک ردیاب بی‌سیم جی‌پی‌اس هستند که مجریان قانون را قادر می‌سازد تا موقعیت خودروی برچسب‌گذاری شده را در لحظه و بدون نیاز به تعقیب و گریز نظارت کنند. لازم است بدانید که این دارت‌ها با استفاده از هوای فشرده شلیک می‌شوند و سرعت حرکت آنها به حدود ۳۰ مایل در ساعت می‌رسد. علاوه بر آن از آنجایی که از فوم ساخته شده‌اند، نباید آسیب دائمی به وسایل نقلیه یا افراد وارد کنند.
ادارات مستقر در واشنگتن، تگزاس، میشیگان و تنسی نیز این سیستم را پذیرفته‌اند، اما قانونی بودن این کار همچنان نتوانسته همه را متقاعد کند.
آیا استفاده از این روش جدید حقوق متهمان را نقض می‌کند؟
همانطور که The Drive به آن اشاره کرده است، برای برخی از افراد این سوال پیش می‌آید که آیا این سیستم تعقیب و گریز جدید حقوق متمم را نقض خواهد کرد یا خیر؟ جی استنلی (Jay Stanley)، تحلیلگر ارشد سیاست ACLU، در پاسخ به این سوال می‌گوید: اگر از این روش ردیابی به شکلی که احتمالاً همه تصور می‌کنند استفاده شود، یعنی مظنون را در سریع‌ترین زمان ممکن دستگیر کنند (اجازه ندهد آنها به رانندگی ادامه دهند تا پلیس بتواند اطلاعاتی در مورد آنها به دست آورد) و به محض انجام این کار، دارت ردیاب برداشته شود، به کار بردن آن نباید مشکلی ایجاد کند.
آیا این ردیاب به تمام تعقیب و گریزها پایان می‌دهد؟
با این وجود باید تاکید کرد که این سیستم ردیابی قرار نیست به همه تعقیب و گریزها پایان دهد. تصمیم در مورد خاتمه یا عدم تعقیب، بدون شک متناسب با شدت جرمی خواهد بود که متهم انجام داده است. علاوه بر این، پلیس همچنان باید یک وسیله نقلیه مشکوک را به اندازه کافی دنبال کند تا بتواند با موفقیت یک دارت ردیابی را به آن متصل کند. به علاوه اگر اقدامات ضد تعقیب و گریز مورد توجه گسترده قرار گیرد، مطمئن باشید در نهایت اگر مجرمان متوجه شوند که پلیس دیگر به دنبال آنها نمی‌آید، ممکن است وسیله نقلیه خود را متوقف کرده و آن را برای یافتن دستگاه‌های مشکوک چک کنند تا مطمئن شوند که ردیابی نمی‌شوند.
نظرات شما در رابطه با این موضوع چیست؟ آیا ترجیح می‌دهید پلیس به جای تعقیب خودروهای در حال فرار و به خطر انداختن جان افراد بی گناه، آنها را با دارت‌های جی پی اس برچسب گذاری کند، یا استفاده از این روش را یک مثال بارز برای نقض حریم خصوصی می‌دانید؟
دیدگاهتان را بنویسید