هفته گذشته، یک کاربر Reddit به نام “That-Desktop-User” تصویری از یک مادربرد AORUS را با یک استوانه غول پیکر مسی که روی یک پردازنده مرکزی Core i9 اینتل قرار دارد را بارگذاری کرد. بگذارید اول تاکید کنیم که “این کار را در خانه انجام ندهید“، بعد کمی بیشتر به این اثر فرانکنشتاین گونه بپردازیم و ببینیم که استفاده از یک استوانه مسی با حجم بالایی از این فلز به عنوان یک خنک کننده می‌تواند عملی و منطقی باشد یا خیر.
آیا حجم بالای مس می‌تواند در خنک کاری موثر باشد؟
این پست در Linus Tech Tips Reddit مشاهده شده است، اما در Reddit “Hardware Gore با عنوان for broken and gorey hardware منتشر شده است. این امر به اوج علاقه‌مندی یک کاربر به تکنیک‌های خنک کاری و علم پشت آن مربوط می‌شود. او در این آزمایش به جای استفاده از روش‌های معمولی که شامل خنک کننده مایع یا هواپایه می‌شود، از یک استوانه مسی غول پیکر استفاده کرده است، که ظاهرا به جز خاصیت رسانایی فوق العاده‌ی مس چیز دیگری برای این کار در خود ندارد.
“That-Desktop-User”در حالی که به هیچ عنوان انجام این آزمایش را برای تست استرس سخت افزار توصیه نمی‌کند، به بیان نتایج حاصل از این آزمایش پرداخته است.
“در حدود ۳۵ درجه کار خاصی انجام نمی‌دهد و هنگام بنچمارک کردن، در حدود ۸۰ درجه سانتیگراد به اوج خود می‌رسد.
از قبل رزوه کاری شده و برای خنک سازی مایع آماده است. چند هزار دلاری {برای استفاده} از دستگاه پزشکی را که برای شبیه سازی عناصر حیاتی افراد استفاده می‌شود، از بین بردم. دقیقاً هدف آن چیست، اما یک فیلتر برنجی در داخل آن وجود دارد.
بله، می‌توان آن را بهبود بخشید.”
وزن و قیمت بسیار بالا
این کاربر Reddit وزن استوانه مسی را چیزی بین ۳.۵ تا ۵.۵ کیلوگرم تخمین زد. پس از اجرای هر دو تست بنچمارک و استرس، That-Desktop-User دریافت که دمای شروع به کار ۸۰ درجه سانتیگراد بود، اما تنها در عرض ۱۰ ثانیه این دما به ۲۷ درجه سانتیگراد کاهش یافت. تست‌ها به مدت پانزده دقیقه انجام شد و سیستم در بالاترین حالت با دمایی در حدود ۳۵ درجه سانتیگراد و ۸۰ درجه سانتیگراد در حین بنچمارک‌ها روی پردازنده Intel Core i9 در حالت ساکن بود. بنچمارک (در زمان این پست ناشناخته) نزدیک به دو دقیقه پردازش شد. تست استرس بسیار کمتر طول کشید و به دلیل افزایش دمایی که از سخت‌افزار ساطع می‌شد، کمتر از یک دقیقه طول کشید که باعث ناامیدی می‌شود.
مادربرد مورد استفاده Z390 AORUS Pro بود، بنابراین می‌توان انتظار یک پردازنده نسل نهم Core i9 در زیر سیلندر مسی را داشت.
با این حال، اجازه دهید برخی از مشکلات و ناهماهنگی‌های این تست را بررسی کنیم. رادیاتورهای استاندارد به مساحت معینی از سطح نیاز دارند تا گرما را به اندازه کافی منتقل کنند تا در نهایت آن را دفع کنند. این بلوک مسی بزرگ، حتی با هسته برنجی داخلی و سوراخ‌های از پیش حفر شده، نمی‌تواند گرما را به خوبی بدون کمک دستگاه‌های دیگر و برای زمان‌های پردازش بسیار طولانی‌تر منتقل کند. کاربر That-Desktop-User اشاره می‌کند که گرما در طول تست استرس به قدری سریع افزایش می‌یابد که باعث ناامیدی آنها می‌شود، بنابراین نتوانست مدت زیادی دوام بیاورد.
حالا بیایید در مورد وزن آن کمی صحبت کنیم که در اینجا با ۳.۵ تا ۵.۵ کیلوگرم مس به همراه هسته‌ی برنجی آن طرف هستیم که این کاربر روی سیستم خود قرار داده است. با توجه به مقدار فشاری که پیش از این توسط سوکت LGA 1700 به پردازنده برای قرار گرفتن بر روی مادربرد اعمال شده است، اگر بخواهیم این میزان فشار جدید را با استفاده از استوانه‌ی مسی بر آن اضافه کنیم، احتمال آسیب دیدن این پردازنده بسیار زیاد خواهد بود. از سوی دیگر باز هم با توجه به وزن بلوک هیبریدی مسی / برنجی، حتی در صورت جواب دهی، باز هم در اینجا شاهد هزینه بسیار بالایی خواهیم بود. مخصوصا این کاربر که مجبور شده از یک دستگاه تخصصی برای انجام کار خود استفاده کند.
در نهایت انجام چنین کاری تنها به عنوان یک پاسخ برای کنجکاوی‌های ما مناسب است نه پیدا کردن یک راه حل مناسب و منطقی برای خنک کاری پردزانده، چرا که با یک جستجوی ساده می‌توان بهترین خنک کننده‌های موجود در بازار را پیدا کرد، پردازنده‌هایی که به صورت ویژه برای پردازنده‌های هدف طراحی شده‌اند و البته به اندازه کافی از فلز مس در آنها استفاده شده است.
مطالب مرتبط:
دیدگاهتان را بنویسید