دانشمندان چینی که در حال تحقیق بر روی درمانهای پیشرفته برای درمان شکل رایج ریزش مو هستند، از طریق یک وصله میکرونیدلی جدید که برای بازسازی مو در موشهای طاس استفاده میشد، به موفقیت دست یافتند. این دستگاه با مقابله با استرس اکسیداتیو که بر فولیکولها تأثیر میگذارد، کار میکند و در نتیجه پوشش موی ضخیمتر و متراکمتر از آنچه از طریق درمانهای رایج ممکن است، میشود.
این تحقیق بر شایعترین نوع ریزش مو یعنی آلوپسی آندروژنتیک تمرکز دارد.
سال گذشته، دانشمندان یک پچ میکرونیدلی یا ریزسوزنی دیگری را با نانوذرات برای کاهش استرس اکسیداتیو به کار گرفتند که باعث رشد موهای جدید در موشهای دچار آلوپسی آندروژنتیک شد.
این ریزسوزن از طریق انتشار چیزی که دانشمندان آن را نانوزیم nanozymes مینامند، کار کرد که برای تقلید از رفتار آنزیمهای خاص در بدن طراحی شدهاند.
نویسندگان مطالعه جدید میگویند آنزیمهای نانو که تاکنون طراحی شدهاند، برای حذف برخی از گونههای اکسیژن فعال برای تقویت رشد مو ساخته شده و جای پیشرفت دارند و با کمک یادگیری ماشینی، ین فناوری همچنان پیش خواهد رفت.
از یادگیری ماشینی برای غربالگری مؤثر ۹۱ نامزد مختلف نانوزیم و پیشبینی اینکه کدام ترکیب بیشتر شبیه به سوپراکسید دیسموتاز است، استفاده شد که به خنثی کردن طبیعی گونههای اکسیژن فعال در بدن کمک میکند.
ترکیب برنده تیوفسفیت منگنز در ورقههای نانو ادغام شد و بر روی سلولهای فیبروبلاست پوست انسان آزمایش شد، جایی که به طور بیضرری سطوح گونههای فعال اکسیژن را کاهش داد.
سپس، دانشمندان یک وصله سوزن نانو را حاوی ترکیبات ایجاد کردند و آن را طوری طراحی کردند که در اعماق پوست پخش شود تا گونههای اکسیژن فعال اضافی حذف شود. اینها روی موشهای دچار آلوپسی آندروژنتیک اعمال شد و در عرض ۱۳ روز حیوانات بازسازی مو از خود نشان دادند، با تارهای ضخیمتر و متراکمتر از موشهای تحت درمان با تستوسترون یا ماینوکسیدیل، که معمولاً به عنوان روتین شناخته میشوند.
موشهای تحت درمان روش جدید (در سمت راست) در مقایسه با موشهایی که بهعنوان شاهد تحت درمان با تستوسترون قرار گرفتند، نشخص است که موها ضخیمتر شدند.
در حالی که این تحقیقات برای توسعه مداوم درمانهای نسل بعدی برای ریزش مو در نظر گرفته میشود، دانشمندان همچنین به این بهانه یادگیری ماشینی تولید آنزیمهای نانو را توسعه دادند که حوزهای که فراتر از ریزش مو است و شامل کاربردهایی درمان مانند زخم و تومور هم میشود.
این تحقیق در مجله Nano Letters منتشر شد.
منبع: انجمن شیمی آمریکا
دیدگاهها