یکی از درون‌مایه‌های بازی آلن ویک (Alan Wake) این است که قصه‌گویی ذاتاً پدیده‌ای قدرتمند است. از دل یک داستان – یعنی چند کلمه روی کاغذ – یک دنیا زاده می‌شود و توالی‌ای از اتفاقات به جریان می‌افتند. با این حال، برخلاف زندگی واقعی، داستان پایانی مشخص دارد.
با توجه به این‌که آلن ویک از عناصر داستانی ادبی و خود ارجاع‌دهنده (متافیکشن) استفاده می‌کند، ممکن است قرار دادن توالی اتفاقات در کنار هم کار سختی باشد، حتی وقتی که به پایان داستان رسیده باشید. ولی اگر کمی روی داستان، شخصیت‌ها و نیروهای حاکم بر داستان دقیق شویم، می‌توانیم منطق پشت این داستان تاریک و مرموز را بهتر درک کنیم.