در طول چهل سال زندگیم در ایران ثبات اقتصادی تا به حال ندیدم و حتی نمیدونم چی هست(اصن شاید اینطوری مینویسن: صباط اغطثادی) ولی بهترین ثباتی که به عمرم(البته موقت نه همیشه) تجربه کردم فشار آب ثابت شلنگ توالت برای شستشوی لازم بوده تا وسط کار آدم بلاتکلیف و سردرگم نشه.
خوشبختانه تحقیقات شبانه به ثمر رسید و متوجه شدیم عدهای در همین دوران سختی ما، خاطرات خوشی در دورهی خاتمی داشتهاند اینم شاهدانش:
بله، درسته، چاه اقتصاد باید از خودش آب داشته باشه وگرنه اینکه دستی(با قیمتگذاری دستوری) توش آب بریزن و بگن این چاه خشک نیست بدرد در چاه انداختن حضرت یوسف(ع) هم نمیخوره. چاه فاضلاب هم باید خودش سیستم تخلیه(سیفون برای پساب یا Psiphon برای فیلترهای روی توالت ایرانی که همه چیز در آن گیر میکنه غیر از گوشی موبایل!!!) داشته باشه وگرنه برای تخلیهش هر دفعه باید پمپ زد.
پدربزرگم همیشه یه مثل میگفت با این مضمون: “اگر یه شخص پلوخور بهت گفت گوه نخور نباید بهت بر بخوره بلکه باید به اشتباهت فکر کنی. ولی اگر یه آدم گوهخور به شما گفت گوهنخور همونجا بزن توی دهنش تا هر چی خورده بیاره بالا” شما جزء کدام دستهاید؟