وقتی میگفتیم مجلس به جای چرت زدن و کار چاق کنی برای ژن برتر و چانه زنی برای حقوق ماهیانه نمایندگان، قانون مهریه رو اصلاح کنه، شما میخندیدید و میگفتید “در ایران حق مرد چند برابر زن هست” (البته حتی یک میلیارد برابر صفر هم مساوی با صفر است) و به جای ضابطه مند کردن تعیین تعداد سکه های مهریه هنگام ثبت در عقدنامه، بر آن مالیات بستید تا لفت و لیسی هم این وسط کرده باشید و منت آب حمام بر زنان گذاشته باشید. غافل از اینکه این قانون عهد قجری، باعث وحشت هر چه بیشتر جوانان ثروتمند و فقیر از ازدواج شده.
سیزده شهریور بدنیا اومدم و سیزده دی تاریخ عقدم بوده. شناسنامه و عقدنامه م رو آتیش زدم و از اتصالی کردن این دو عدد سیزده، زن، زندگی، آزادی، مرد، میهن، آبادی به جانتان افتاد. باشد که پند گیرید.
دیدگاهتان را بنویسید