یک خانواده متوسط ممکن است چهار هزار عکس در یک سال بگیرد. اگر از زمانی که نخستین گوشی‌های هوشمند دوبین‌دار خود را گرفتید، عکس می‌گیرید، به این معنی است که اکنون، پس از ۱۴ سال زندگی، در بیش از ۵۰۰۰۰ عکس غرق شده‌اید. و احتمالاً نمی‌توانید عکس کاملی از تعطیلاتی که همین سه سال پیش گرفته‌اید پیدا کنید.
اینجاست که متصدی عکس شخصی به نام ایزابل درووکس کارش شروع می‌شود، که می‌تواند عکس‌های آشفته شما را بسنجد و مجموعه شما را سازماندهی و مهمتر از آن کاربردی کند.
«مجموعه‌های دیجیتالی می‌توانند از ۵۰۰۰ تا ۲۰۰۰۰ متغیر باشند، اما میانگین تعداد آنها حدود ۴۰،۰۰۰ عکس است. هر نسل عکس‌های بیشتری نسبت به نسل قبلی دارد. بیش از ۵۰۰۰۰ عکس دیجیتال آستانه است که مردم به طور جدی احساس غرق شدن در عکسها و عدم امکام مرتب کردن آنها میٰ‌کنند.
مرتب کردن فایل‌های هارد و عکسها چیزی است که بارها قولش را به خودمان داده‌ایم. مثلا گفته‌ایم که امثال در یک تعطیلات آخر هفته این کار را می‌کنیم. اما این روز هرگز فرانرسیده است!
پس همه حافظه گوشی یا هارد را پر می‌کنیم تا زمانی که متوجه شویم که فضای بیشتری نداریم و بعد ما به خرید فضای ذخیره‌سازی بیشتر ادامه می‌دهیم. تازه اکثر مردم روش کار عکاسان حرفه‌ای را تقلید می‌کنند و عکس‌های زیادی می‌گیرند به این امید که یکی از آنها درست باشد.
البته ما کاربران ایرانی به خاطر صرفه‌جویی به صورت میمینیمال گاهی در آستانه پر شدن فضای هارد یا گوشی برخی فایل‌ها را پاک می‌کنیم! اما مرتب کردن آرمانی عکسها و فایل‌ها چیزی است که معمولا هرگز رخ نمی‌دهد.
«مردم به شما خواهند گفت که دلتنگ ساده‌ترین عکس‌های می‌شوند و در حین پیمایش نمی‌توانند به سرعت تصویر مورد نیاز خود را پیدا کنند.»
همان‌قدر که گوشی‌ها ما گرفتن عکس‌های سریغ را آسان کرده‌اند، ما را از تعداد عکس‌هایی که واقعا می‌گیریم آگاه‌تر کرده‌اند. خوشبختانه، این آگاهی سؤالی را ایجاد می کند که ارزش پرسیدن دارد. آیا ادامه عکس گرفتن با همان سرعت برای ما منطقی است؟
در زمان قدیم، مردم همیشه از خانواده‌های خود عکس می‌گرفتند و آلبوم عکس‌های خانوادگی یک چیز قابل مدیریت و لذت‌بخش برای به اشتراک گذاشتن و زنده کردن خاطرات خوش بود. افزایش کیفیت و استقبال گسترده از عکاسی دیجیتال از طریق تلفن هوشمند در حدود سال ۲۰۰۸ همه چیز را تغییر داد – اکنون عملاً هیچ محدودیت یا هزینه‌ای برای عکسبرداری وجود ندارد.
سازمان‌دهنده عکس شخصی کیست و چه میکند؟!
درووکس توضیح می‌دهد: “من خودم را یک متصدی عکس می‌نامم زیرا این کاری است که من عاشق انجام آن هستم.” «پیدا کردن، چیدمان و ترتیب دادن تصاویر مناسب در یک روایت بهترین تخصص من است.
من می‌توانم هزاران عکس را مرور کنم زیرا دقیقاً می‌دانم به چه چیزی نیاز دارم. من با بسیاری از مدیران عکس دیگر متفاوت هستم. من به طور انحصاری با کاربران آیفون و مک آنها کار می کنم. کمک فنی تخصصی و رایانه های شخصی در تخصص من نیست،
«من عاشق آموزش تک تک جنبه‌های برنامه‌های Apple Photos هستم. بعد از مدتی متوجه شدم که این کافی نیست. والدین برای انتخاب بهترین تصاویر و گروه‌بندی آنها به گونه ای که دیگران از آن لذت ببرند به راهنمایی نیاز داشتند. گاهی اوقات خودم را مربی عکاسی برای والدین می‌دانم.»
درووکس از مشتریانش می خواهد که تصاویر را ببینند تا تصمیم گیری آسان شود. اکثر مردم از فشار دادن کلید حذف متنفرند. این باعث ناراحتی واقعی آنها می‌شود، اما وقتی آنها شروع به درک عکاسی می کنند، چیزی تغییر میکند.
تعداد عکس‌های گرفته شده ما هر سال افزایش می‌یاد و توجه داشته باشید که اسکرین شات‌ها و عکس‌های ذخیره شده واتساپ و اینستاگرام هم بر میزان این پیچیدگی می‌افزاید.
اکثر سازمان دهندگان عکس به طور مستقل کار می کنند، اما درووکس ترجیح می‌دهد که به صورت مشترک کار کنند. او می تواند در کنار کسی یا از طریق زوم کار کند. یکی می‌تواند روی رایانه باشد، در حالی که دیگری عکس های مورد علاقه را در آیفون برچسب‌گذاری می کند.
هنگام کار بر روی مجموعه‌های عکس در خانه مشتری، درووکس به سرعت به ترتیب زمانی/اندازه/تایپ مرتب میکند و تصاویر را برای بازبینی آنها آماده میکند. سوالات را می توان همان جا پاسخ داد. او به مشتریان می آموزد که چگونه سرپرستی کنند تا بتوانند تصمیم بگیرند چه چیزی را نگه دارند و چه چیزی را نه. این کار می کند زیرا آنها آماده تصمیم گیری سریع هستند، که بسیار مهم است.
صرف‌نظر کردن از عکسها گاهی بسیار احساسی می‌شود و وقتی زندگی در این حین، مرور می‌شود، همه چیز احساسی‌تر می‌شود.
من این نقل قول سوزان سونتاگ را دوست دارم:
«همه عکسها یادگاری هستند. گرفتن عکس به معنای مشارکت در مرگ و میر، آسیب پذیری و تغییرپذیری‌ها است. دقیقاً با برش دادن یک لحظه و منجمد کردن آن، همه عکس ها گواه ذوب بی‌امان زمان هستند.»
درووکس سعی می کند گالری هر سال را به ۱۲۰۰ عکس “مورد علاقه” در آیفون، حدود ۲۰۰ تصویر برای یک آلبوم عکس، و حدود ۱۲ تصویر برای چاپ یا کارت پستال تقلیل دهد.
اکثر خانواده ها یک آلبوم عکس سالانه می خواهند یا حداقل به میزانی که بشود چاپشان کرد.
مدیر عکس شوید
کاتی نلسون بنیانگذار صنعت مدیریت عکس و مدیر عامل The Photo Managers است، جامعه‌ای متشکل از بیش از ۷۰۰ مدیر حرفه ای عکس در ایالات متحده، کانادا، استرالیا، بریتانیا، برزیل و سایر کشورها.
نلسون می‌گوید: «در سال ۲۰۰۷، من به پشتیبانی فنی دوستان و خانواده‌ام که عاشق عکس هستند تبدیل شدم. آنها از من می‌خواهند که به آنها کمک کنم عکس‌هایشان را از کارت حافظه‌شان به رایانه‌شان بفرستند یا به آنها یاد بدهم چگونه یک عکس را ایمیل کنند یا حتی یک عکس را برای تهیه کارت تعطیلات آپلود کنند.
«در نهایت، مردم پرسیدند که من برای کمکم چه هزینه ای دریافت کردم، و من متوجه شدم که این می تواند یک تجارت باشد. اولین مشتری من از من خواست که یک کتاب عکس بسازم و من گفتم باید ابتدا عکس‌های شما را مرتب کنم و این آغاز کار بود. او گفت، برای من مهم نیست چقدر طول می‌کشد، اما مطمئن هستم که صدها نفر دیگر مانند من حاضرند به کسی پول بدهند تا این کار را برای آنها انجام دهد. پسر، راست می گفت!»
علاوه بر عکس‌های دیجیتال، صدها هزار عکس چاپ شده در جعبه‌های کفش و سطل‌های سطل فرو می‌روند. بنابراین، نیاز به یک راه حل ظاهر شده است و مدیران عکس حرفه ای در حال ایجاد مشاغل متناسب برای رفع این نیاز هستند.
مدیران عکس از نام‌های مختلفی برای توصیف کارهایی که انجام می‌دهند استفاده می‌کنند – مدیر عکس خانوادگی، متصدی عکس، و غیره. نلسون نام کسب‌وکار خود را از انجمن سازمان‌دهندگان عکس شخصی به مدیران عکس تغییر داد تا صنعت در حال تغییر را بهتر نشان دهد.
دیدگاهتان را بنویسید