احتمالا تاکنون در خیابان، مترو، اتوبوس و سایر اماکن عمومی تجربه چشم در چشم شدن با سایرین را داشته و اگرچه این تماس چشمی ممکن است ناراحت کننده باشد، اما باید توجه داشت بخش مهمی از انسجام اجتماعی است.
به گزارش سیناپرس، تماس چشمی بخش اساسی از تعاملات اجتماعی انسان است و حتی نوزادان دو روزه ترجیح می دهند به چهره هایی که مستقیماً به آنها خیره شده اند، نگاه کنند.
اگر کسی به شما نگاه می کند، نشان دهنده علاقه اجتماعی و تمایل احتمالی برای برقراری ارتباط است، اما مطمئناً نمی توانید متوجه شوید که کسی به شما نگاه می کند، مگر اینکه شما به نوبه خود سعی کنید نگاه او را ببینید و تماس چشمی برقرار شود. حال این سوال مطرح می شود که چرا وقتی از کنار غریبه ها می گذریم، اغلب به طور غیر ارادی به چهره آن ها نگاه می کنیم.
نتایج یک مطالعه میدانی در ایالات متحده نشان داد که برقراری ارتباط چشمی با غریبه ها باعث می شود ما احساس ارتباط اجتماعی بیشتری داشته باشیم، در حالی که اگر کسی از نگاه کردن به ما اجتناب کند، احتمالاً احساس نا امیدی و قطع ارتباط می کنیم.
به گزارش سیناپرس، البته فراموش نکنیم خیره شدن به فردی دیگر نشانه بی ادبی بوده و در تعاملات اجتماعی پسندیده نیست. این عمل با نگاه کوتاه و ایجاد ارتباط چشمی کاملا متفاوت بوده و به نوعی تجاوز به حریم شخصی فرد مقابل است.
مترجم: فاطمه کردی
منبع: sciencefocus
نوشته چرا به غریبه ها خیره می شویم؟ اولین بار در خبرگزاری سیناپرس | اخبار علمی ایران و جهان. پدیدار شد.
دیدگاهتان را بنویسید