علیرغم پیشرفت‌های مراقبت‌های بهداشتی که امید به زندگی را در سراسر جهان افزایش می‌دهد، هنوز بسیاری از بیماری‌ها وجود دارند که به سختی می‌توان آنها را شکست داد. یکی از این بیماری های رو به رشد و پرهزینه دیابت است، اما هر کشوری به طور متفاوتی آسیب می بیند. یکی از علل اصلی مرگ و میر و ناتوانی در جهان،دیابت است که امروزه بیش از نیم میلیارد نفر با آن زندگی می کنند. اطلس جهانی دیابت (IDF) نشان می دهد که دیابت تنها در سال ۲۰۲۱، عامل مرگ ۶.۷ میلیون نفر بوده است.
این اطلس برای ترسیم نرخ دیابت به تفکیک کشورها استفاده می شود و کشورهایی را که بالاترین میزان ابتلا به این بیماری را دارند را برجسته می کند.
دیابت چیست؟
دیابت یک بیماری طولانی مدت است که بر نحوه تبدیل غذا به انرژی در بدن تأثیر می گذارد. به طور معمول، بدن ما غذایی را که مصرف می کنیم به گلوکز (یک قند) تجزیه می کند و آن را در خون آزاد می کند. هنگامی که سطح قند خون ما افزایش می یابد، انسولین تولید شده توسط پانکراس به بدن سیگنال می دهد که از گلوکز اضافی به عنوان انرژی استفاده کند یا آن را برای مصرف بعدی ذخیره کند. دیابت، تولید صحیح این انسولین نجات بخش پانکراس را محدود می کند و در نتیجه باعث افزایش سطح قند خون می شود. این سطوح بالای گلوکز در نهایت می تواند بر قلب، کلیه و بینایی تأثیر بگذارد.
دو نوع اصلی دیابت وجود دارد:
دیابت نوع ۱: سیستم ایمنی به سلول‌های پانکراس که انسولین می‌سازند حمله می‌کند و آنها را از بین می‌برد. اعتقاد بر این است که علل ژنتیکی و محیطی مهم ترین عوامل بروز دیابت نوع ۱ هستند.
دیابت نوع ۲: بدن در برابر انسولین مقاوم می شود یا انسولین کافی برای تنظیم سطح قند خون تولید نمی کند. علت آن ترکیبی از عوامل سبک زندگی (از جمله چاقی، کم تحرکی، رژیم غذایی نامناسب و سیگار کشیدن) و ژنتیک است. دیابت نوع ۲ شایع ترین شکل این بیماری است که بین ۹۰ تا ۹۵ درصد موارد جهانی را تشکیل می دهد.
نرخ دیابت بر اساس کشورها
نزدیک به ۳۳ میلیون نفر، یعنی ۳۱ درصد از جمعیت بزرگسالان پاکستان از دیابت رنج می برد.
در حال حاضر انتظار نمی رود وضعیت پاکستان در آینده نزدیک بهبود یابد. تخمین زده می شود تا سال ۲۰۴۵، ۶۲ میلیون نفر در این کشور به دلایل متعدد از جمله سوء تغذیه به دیابت مبتلا شوند.
این بیماری مزمن همچنین در بسیاری از کشورها و مناطق جزایر اقیانوسی از جمله پلی‌نزی فرانسه، کالدونیای جدید و ساموآی آمریکا به سطح هشدار رسیده است. شیوع دیابت هر کدام بالای ۲۰ درصد است که دلایل آن از سوءتغذیه تا چاقی متغیر است.
در همین حال، کشورهای آفریقایی مانند بنین و گامبیا کمترین شیوع دیابت را در جهان ثبت کرده اند. در سال ۲۰۲۱، کشورهای آفریقایی در مجموع ۲۳.۶ میلیون بزرگسال مبتلا به دیابت داشتند که کمتر از ۲٪ از جمعیت این قاره است. با این حال، پیش‌بینی می‌شود که این تعداد تا سال ۲۰۴۵ دو برابر شود و به ۵۵ میلیون نفر برسد.
این جدول نشان می دهد که در سال ۲۰۲۱، ۹.۱ درصد از بزرگسالان در ایران درگیر دیابت بودند.
کشورهای دیابتی
در چین، دیابت در ۱۰.۶ درصد از جمعیت بزرگسال این کشور در سال ۲۰۲۱ شیوع داشت. در حالی که این کشور را از نظر میزان شیوع تنها در رده ۶۰ قرار می دهد، به دلیل جمعیت زیاد این کشور، این عدد معادل تقریباً ۱۴۰ میلیون بزرگسال است.
به طور مشابه، شیوع ۹.۶ درصدی دیابت در هند برابر با ۷۷ میلیون بزرگسال مبتلا به این بیماری در این کشور است که بیش از دو برابر تعداد شهروندان دیابتی پاکستان است.
داستان مشابهی در قاره آمریکا دنبال می شود، جایی که مکزیک با ۱۶.۹٪ یا ۱۴.۱ میلیون نفر بالاترین شیوع دیابت در بزرگسالان را دارد. اگرچه ایالات متحده نرخ پایین تری با ۱۰.۷ درصد دارد، به خاطر جمعیت بیشتر، این درصد، ۳۲.۲ میلیون بزرگسال را شامل می شود.
تجزیه نرخ دیابت بر اساس کشور نشان می دهد که این یک چالش بهداشت جهانی است. برای پرداختن به بار فزاینده دیابت، باید بر پیشگیری، تشخیص زودهنگام و مدیریت دیابت تمرکز کنیم.
<!–
–>
دیدگاهتان را بنویسید