نیم قرن است که به زبان ساده کلسترول به دو دسته خوب و بد تقسیم می‌شود. لیپوپروتئین با چگالی کم (LDL) به عنوان کلسترول “بد” در نظر گرفته می‌شود و آن را مسئول انسداد شریان‌ها و ایجاد سکته مغزی یا حملات قلبی می‌دانند، در حالی که لیپوپروتئین با چگالی بالا (HDL) به عنوان شکل “خوب” کلسترول قلمداد شده زیرا LDL را می‌گیرد، در جریان خون قرار می‌گیرد و آن را به کبد باز می‌گرداند.
در دهه ۱۹۷۰، یک پروژه تحقیقاتی بنیادی به نام مطالعه قلب فرامینگهام، ارتباط ثابتی را بین افزایش سطح HDL و کاهش خطر حمله قلبی شناسایی کرد. این انجمن طی دهه‌ها از زمان پیدایش خود، به پزشکان توصیه می‌کند که سطوح بالاتر HDL می‌تواند در برابر حمله قلبی محافظت کند.
از زمان مطالعه فرامینگهام، محققان چندین تحقیق دیگر را انجام داده اند که نتایج بسیار متناقضی را ارائه کرده. وقتی به قومیت‌های اروپایی سفیدپوست نگاه می‌کنیم، سطح پایین HDL مطمئناً می‌تواند با افزایش خطر بیماری قلبی مرتبط باشد، اما زمانی که گروه‌های متفاوت نژادی بیشتری جمع‌آوری شدند، این ارتباط بااین قوت دیده نشد.
ناتالی پامیر، از دانشگاه علوم و بهداشت اورگان و نویسنده ارشد این تحقیق جدید، گفت که درک تفاوت های نژادی که می‌تواند در هنگام تجزیه و تحلیل تأثیر سطوح HDL بر خطر حمله قلبی نقش داشته باشد، مهم است. تحقیقات پامیر، داده‌های یک مطالعه طولانی‌مدت سکته مغزی که بیش از ۲۰ هزار نفر را برای بیش از یک دهه ردیابی کرده بود، بررسی کرد.
هدف این بود که این پیوند دیرینه را درک کنیم که مشخص شود که HDL در همه قومیت ها اثرات مفید دارد یا خیر.
داده‌هایی که پامیر و همکارانش تجزیه و تحلیل کردند از پروژه‌ای به نام REGARDS (دلایل تفاوت‌های جغرافیایی و نژادی در سکته مغزی) بود، مطالعه‌ای که برای بررسی عوامل خطر مختلف سکته مغزی بین بزرگسالان میانسال سفیدپوست و سیاه‌پوست در ایالات متحده طراحی شده بود.
یافته‌های اولیه یک فرض کلی را تایید کرد، سطوح بالای کلسترول LDL بدون در نظر گرفتن قومیت، خطر ابتلا به بیماری‌های قلبی عروقی را افزایش می‌دهد. اما بقیه تحقیقات باعث شگفتی‌هایی شد.
در مورد کلسترول خوب یا HDL، این تحقیق نشان داد که سطوح پایین فقط با افزایش بیماری قلبی در بزرگسالان سفید پوست مرتبط است و جالب بود که سطوح بالای HDL با حملات قلبی کمتر در شرکت کنندگان سفیدپوست یا سیاه پوست همراه نبود.
پامیر مطرح می‌کند که شاید نیاز به بازبینی الگوریتم پیش‌بینی خطر بیماری‌های قلبی عروقی باشد.
در حال حاضر مشخص نیست که چرا کلسترول HDL می تواند تأثیر متفاوتی بر خطر بیماری قلبی بین قومیت ها داشته باشد. شان کودی، یک اپیدمیولوژیست از موسسه ملی قلب، ریه و خون گفت که این یافته ها مستلزم مطالعه بیشتر در مورد خواص کلسترول HDL است.
پس یافته‌ها نشان می‌دهند که یک بررسی ژرف در اپیدمیولوژی متابولیسم لیپید ضروری است، به‌ویژه از نظر اینکه چگونه نژاد ممکن است این روابط را تغییر دهد.
این مطالعه در مجله American College of Cardiology منتشر شده.
منبع: NIH
دیدگاهتان را بنویسید