مرزها به عنوان پدیده های بسیار مهمی در دنیای امروزی محسوب می شوند که کشورهای مختلف تلاش می کنند با اعمال کنترل شدید در آن ها رفت و آمد را کنترل کنند اما باید توجه داشت این مرزها زائیده ذهن انسان بوده و بر اساس ساختار طبیعت ایجاد نشده اند. به همین دلیل معمولا کنترل مرزها منجر به بروز اختلالات زیست محیطی در آن مناطق می شود.

به گزارش سیناپرس، تغییرات سریع ناشی از فعالیت انسان در زمین مانند تغییرات آب و هوا، کاهش کیفیت آب، و تغییرات در اکوسیستم می تواند سیستم های موجود در طبیعت زمین را بی ثبات کرده و همچنین اثرات اجتماعی حیاتی مانند مهاجرت و از دست دادن کمک های طبیعت به مردم یا امنیت غذایی را در پی داشته باشد. در این میان گروه های اجتماعی و کشورها بر اساس میزان مشارکت در این تغییرات و میزان تجربه تأثیرات آن متفاوت هستند. به باور کارشناسان، انعطاف پذیری سیستم زمین و رفاه انسان به یکدیگر وابسته هستند.

نتایج یک مطالعه جدید نشان می دهد: ادغام ملاحظات در مرزهای سیستم زمین ایمن و ملزومات مورد نیاز برای حفظ انعطاف پذیری و ثبات آب و هوا و منابع زمین، منجر به اعمال محدودیت های سخت گیرانه تر می شود.

به همین دلیل تیمی از محققان به سرپرستی استیون لید (Steven Lade) و یوهان راکستورم (Johan Rockstrӧm) به بررسی مرزهای امن و منصفانه سیستم زمین که شامل شرایط آب و هوا، زیست کره، آب شیرین، مواد مغذی و آلاینده‌های هوا می ‌شود، پرداختند. همانطور که انتظار می رفت، این مرزها مطلقا تناسبی با مرزهای سیاسی بین کشورها نداشته و بر اساس ساختار طبیعت عمل می کنند.

در حقیقت این مرزهای ایمن طبیعی، ثبات و انعطاف پذیری سیستم زمین را در طول زمان حفظ کرده و افزایش می دهند. محققان معتقدند مرزهای طبیعی متاثر از ساختار محیط زیست، از تغییر سیستم زمین پیشگیری می کنند که از افراد در برابر آسیب های قابل توجه محافظت کرده و به عنوان تأثیرات منفی شدید یا غیرقابل برگشت گسترده بر کشورها، جوامع و افراد تعریف می شود.

محققان این تیم مطالعاتی دریافتند: ترکیب این معیارها باعث ایجاد مرزهای سخت گیرانه تر از آنچه قبلاً فقط بر اساس محدودیت های بیوفیزیکی تعیین شده بود، می شود. به گزارش سیناپرس، برای مثال، با نگاهی به تغییرات اقلیمی، سیاست هایی همچون محدود کردن گرمایش به ۱.۵ درجه سانتی ‌گراد بالاتر از سطوح پیش از ‌صنعتی شدن، از تأثیرات شدید زیست محیطی و برخی آسیب‌ های مهم مانند از دست دادن جان افراد، مهاجرت، از دست دادن امنیت غذایی یا آب جلوگیری می‌ کند.

بررسی ها نشان می دهد: با افزایش میانگین دمای یک و نیم درجه سانتیگراد، بیش از ۲۰۰ میلیون نفر ممکن است در معرض دمای بی سابقه سالانه قرار گرفته و بیش از ۵۰۰ میلیون نفر در معرض افزایش طولانی مدت سطح آب دریاها هستند. در این میان اگر قرار است از قرار گرفتن میلیون‌ ها نفر در معرض آسیب جدی اجتناب شود، پیشنهاد می شود که محدودیت ها و اهداف آب و هوایی تعیین شده باید در دمای یک درجه سانتی ‌گراد یا کمتر از آن تعیین شود.

به گزارش سیناپرس، در خاتمه محققان هشت مرز سیستم زمین ایمن و منصفانه پیشنهادی برای آب و هوا، منطقه اکوسیستم طبیعی، یکپارچگی عملکردی اکوسیستم، آب های سطحی، آب های زیرزمینی، نیتروژن، فسفر و ذرات معلق در هوا را ارائه می دهند.

مترجم: رضوان خندان

منبع: natureasia

نوشته لزوم تجدید نظر در مورد مرزهای طبیعی زمین اولین بار در خبرگزاری سیناپرس | اخبار علمی ایران و جهان. پدیدار شد.

لینک منبع خبر