دو مطالعه جدید ارائه شده در نشست سالانه انجمن رادیولوژی آمریکای شمالی (RCNA) شواهدی را نشان داده که تزریق کورتیکواستروئید (کورتون) می‌تواند آرتروز زانو را تسریع کند. این تحقیق نشان می‌دهد که تزریق اسید هیالورونیک می‌تواند گزینه بهتری برای تسکین درد در صورت در دسترس بودن برای بیماران باشد.
یک درمان رایج برای تسکین درد شدید آرتروز، تزریق کورتیکواستروئیدها است. برای اکثر بیماران، این تزریق‌های استروئیدی می‌تواند در تسکین درد حاد کاملاً مؤثر باشد، اما در سال‌های اخیر تعدادی از محققان شروع به زیر سوال بردن اثرات طولانی‌مدت این درمان‌ها کرده‌اند.
اگرچه برخی از مطالعات اولیه نشان داده‌اند که تزریق کورتیکواستروئید ممکن است پیشرفت آرتروز را تسریع کند، شواهد کاملاً قطعی نیستند. انجمن های آرتریت به طور کلی توصیه می کنند که این نوع درمان ها باید با احتیاط انجام شود و نه به عنوان اولین درمان درد استئوآرتریت.
اولین مطالعه جدیدی که اخیراً توسط محققان دانشگاه کالیفرنیا، سانفرانسیسکو (UCSF) ارائه شد، به داده‌های شرکت‌کنندگان در یک مطالعه طولانی‌مدت به نام ابتکار آرتروز (Osteoarthritis Initiative) اشاره می‌کرد. محققان داده‌های MRI بیمارانی که یا تزریق کورتیکواستروئید یا تزریق اسید هیالورونیک دریافت می‌کردند را با داده‌های یک گروه کنترل که هیچ‌کدام از درمان‌ها را دریافت نکرده بودند، مقایسه کردند. تصاویر MRI در زمان درمان و دو سال بعد دوباره گرفته شد.
داده‌های پیگیری دو ساله به وضوح نشان می‌دهد افرادی که استروئید دریافت کرده‌اند، در مقایسه با دو گروه دیگر، پیشرفت بیشتری استئوآرتریت در زانو داشتند. آنهایی اسید هیالورونیک گرفته بودند به طور جالبی پیشرفت آهسته تر بیماری را نسبت به گروه کنترل نشان دادند، که نشان می‌دهد این درمان ممکن است مزایای طولانی مدت بیشتری داشته باشد و در عین حال تسکین درد حاد موثری را نیز ارائه دهد.
این اولین مقایسه مستقیم تزریق کورتیکواستروئید و اسید هیالورونیک با استفاده از ارزیابی نیمه کمی و کل اندام زانو با MRI است.
در حالی که قبلا گزارش شده است که تزریق کورتیکواستروئید و اسید هیالورونیک، هر دو به تسکین درد علامت دار آرتروز زانو کمک می کنند، نتایج جدید به طور قطع نشان می دهد که کورتیکواستروئیدها با پیشرفت قابل توجه آرتروز زانو تا دو سال پس از تزریق مرتبط هستند و باید با احتیاط تجویز شوند.
مطالعه جدید دیگری که اخیراً در نشست سالانه RCNA ارائه شد، از روش تحقیق مشابهی استفاده کرد که بیماران را طی دو سال ردیابی کرد، اما بر تغییرات قابل تشخیص از طریق تصویربرداری اشعه ایکس متمرکز شد. باز هم، این مطالعه پیشرفت بیشتر بیماری را در بیمارانی که تزریق کورتیکواستروئید دریافت می‌کنند و مزایای بالقوه درمانی طولانی‌مدت در بیمارانی که تزریق اسید هیالورونیک دریافت می‌کنند، نشان داد.
آزاد دربندی، از متخصصان این مرکز گفت: «اگرچه یافته‌های تصویربرداری برای همه بیماران در ابتدا مشابه بود، علائم بارز استئوآرتریت دو سال بعد در بیمارانی که تزریق کورتیکواستروئید دریافت کردند در مقایسه با بیمارانی که تزریق اسید هیالورونیک دریافت کرده بودند یا اصلاً هیچ درمانی نداشتند بدتر شد.»
به علاوه این یافته های جدید به دنبال یک مطالعه مشابه اخیر است که نشان می دهد استفاده طولانی مدت از داروهای ضد التهابی غیر استروئیدی (NSAIDS)، مانند ناپروکسن یا ایبوپروفن نیز می تواند با پیشرفت بیشتر آرتروز مرتبط باشد.
توجه:
با وجود اینکه تمام این تحقیقات به این احتمال اشاره می‌کند که درمان های سنتی ضد التهابی برای استئوآرتریت ممکن است در درازمدت مفید نباشند، متخصصان محتاط هستند که در این مرحله بدر تیجه گیری و علیت‌شناسی شتاب نکنند.
دربندی به تغییرات در ساختار مفصل اشاره کرد که از طریق تصویربرداری قابل تشخیص است، لزوماً به این معنا نیست که وضعیت بیمار به طور علامتی بدتر می‌شود.
هنوز خیلی زود است که بگوییم تزریق کورتیکواستروئید مضر است. این تحقیق هنوز مقدماتی است و درمان موثر درد حاد بیمار ارزش دارد.
منبع: RSNA
دیدگاهتان را بنویسید