یک مطالعه اولیه انسانی، نتایج امیدوارکننده‌ای برای درمان آپنه خواب با یک اسپری بینی آزمایشی، نشان داده است. این درمان هنوز سال‌ها با استفاده بالینی همگانی فاصله دارد، اما یافته‌های اولیه نشان می‌دهد که یک اسپری بینی قبل از خواب می‌تواند به طور موثر راه‌های هوایی بیماران را در طول شب باز نگه دارد.
OSA [آپنه انسدادی خواب] یکی از شایع‌ترین اختلالات تنفسی مرتبط با خواب است که حدود یک میلیارد نفر از آن رنج می‌برند و زمانی که درمان نشود با عواقب عمده سلامتی و ایمنی همراه است.
در حال حاضر، هیچ درمان دارویی تایید شده‌ای برای OSA وجود ندارد. رایج‌ترین درمان آپنه خواب یک دستگاه مکانیکی به نام دستگاه CPAP (فشار مثبت مداوم راه هوایی) است. این دستگاه از فشار هوا برای باز نگه داشتن راه هوایی افراد در هنگام خواب استفاده می کند.
دستگاه‌های CPAP می‌توانند ابزار بسیار مؤثری برای مدیریت آپنه خواب باشند، اما حجیم و ناراحت‌کننده هستند. تقریباً از هر ۱۰ نفر، یک نفر بعد از یک شب استفاده از دستگاه خود را متوقف می‌کند و حدود ۵۰ درصد بیش از یک سال از این درمان استفاده نمی‌کنند.
اما در تحقیق جدید با هدف آزمایش یک داروی جدید برای افزایش فعالیت عضلات گشادکننده حلق تلاش شد.
امل عثمان، سرپرست تیم تحقیق، گفت: دارویی که ما آزمایش کردیم برای هدف قرار دادن گیرنده‌های خاصی طراحی شده است که در سطح راه‌های هوایی فوقانی بیان می‌شوند و آنها را تحریک می‌کند تا راحت‌تر عضلات اطراف را فعال کنند تا راه هوایی در هنگام خواب باز بماند.
در مطالعه انسانی اولیه ۱۲ نفر مبتلا به آپنه خواب شرکت داده شدند و هر داوطلب چهار مطالعه خواب شبانه را تکمیل کرد. در ابتدای هر شب، به داوطلب‌ها یک اسپری بینی پلاسبو (دارونما)، یک اسپری بینی حاوی داروی جدید، قطره های بینی دارای داروی جدید، یا تجویز آندوسکوپیک دارو دریافت کردند. هدف اولیه این مطالعه تعیین این بود که چه روشی از استفاده از دارو منجر به مؤثرترین نتیجه می‌شود.
مشخص شد که داروی جدید باعث باز شدن مداوم راه‌های هوایی در طول یک خواب شبانه می‌شد. مهمتر از همه، روش تجویز مهم نبود، به این معنی که یک اسپری بینی ساده هم می‌شود استفاده کرد.
گرچه این مطالعه توسط توسعه‌دهنده داروسازی این دارو، بایر، تامین مالی شده بود ولی این کارآزمایی به طور مستقل از طریق آزمایشگاه سلامت خواب دانشگاه فلیندرز انجام شد.
این دارو موسوم به BAY2586116 است و از دسته مهارکننده‌های کانال‌های خاص پتاسیمی است.
مطالعه جدید در مجله Chest منتشر شد .
منبع: دانشگاه فلیندرز
دیدگاهتان را بنویسید