تحقیقاتی از یک دو حشره‌شناس در دانشگاه مریلند نشان می‌دهد که طول عمر زنبورهای عسل که در شرایط آزمایشگاهی کنترل شده نگهداری می‌شوند ۵۰ درصد کمتر از آنچه در دهه ۱۹۷۰ مشاهده شده است. محققان فرض می‌کنند که تغییرات ژنتیکی در زنبور‌ها ممکن است مسئول طول عمر کوتاه‌تر باشد.
مطالعه طول عمر زنبورهای عسل می‌تواند چالش برانگیز باشد. در شرایط واقعی، طول عمر یک زنبور کارگر بسته به پویایی کلنی خاص آن می‌تواند متفاوت باشد. درک کلی ما از طول عمر زنبور‌ها از چندین مطالعه کلیدی که در دهه ۱۹۵۰ انجام شد، نشات می‌گیرد، در آن تحقیقات دانشمندان زنبور‌ها را قبل از بازگرداندن آن‌ها به کلنی‌های وحشی برای مشاهده، برچسب‌گذاری می‌کردند.
حدود ۵۰ سال پیش دانشمندان شروع به انجام مطالعات کنترل شده‌تری روی زنبور‌ها کردند و طول عمر را در محیط‌های آزمایشگاهی در قفس ردیابی کردند. در حالی که این آزمایش‌ها با تجربیات دنیای واقعی همبستگی ندارند، اما می‌توانند بینشی ارزشمند در مورد طول عمر زنبور عسل باشند، که توسط سایر متغیر‌های محیطی مخدوش نشود.
تحقیقات جدید زمانی آغاز شد که حشره‌شناسان آنتونی نیرمن و دنیس ون انگلسدورپ در حال انجام مطالعه‌ای بودند که نشان می‌داد قند موجود در آب چگونه بر طول عمر زنبورهای در قفس تأثیر می‌گذارد. محققان متوجه شدند که میانگین طول عمر زنبور‌ها در مطالعات خود نیمی از آن چیزی است که در مطالعات مشابه در دهه ۱۹۷۰ گزارش شده بود.
محققان تمام پروتکل‌های مطالعات قدیمی را تکرار کردند. شفیره زنبور عسل قبل از ظهور از کندو‌ها جمع‌آوری شد و سپس در شرایط قفس مشابه بزرگسالان نگهداری شد. اما زنبورهای جدید آن‌ها در مقایسه با طول عمر ۳۴.۳ روزه گزارش شده در مطالعات قدیمی‌تر، تنها ۱۷.۷ روز زندگی می‌کردند.
در تحقیق جدید اولین تحقیقی است که تمام این متغیر‌ها مانند آفت‌کش‌ها حذف شده و نشان می‌دهد که ممکن است بدون توجه به عوامل محیطی، طول عمر زنبور عسل کاهش یابد.
نیرمن می‌گوید ما زنبور‌ها را درست قبل از اینکه به عنوان بزرگسال ظاهر شوند از زندگی کلنی جدا می‌کنیم، بنابراین هر چیزی که باعث کاهش طول عمر آن‌ها می‌شود قبل از آن زمان اتفاق می‌افتد. پس احتمالا جزء ژنتیکی موثر بوده ابشد.
اما نتیجه‌گیری قطی نیست. مقایسه آزمایش‌های کنونی با داده‌های تاریخی تا ۵۰ سال پیش دشوار است، زیرا هیچ تضمینی وجود ندارد که شرایط آزمایشگاهی بین چنین دوره‌های متفاوتی مشابه باشد. گولسون همچنین حدس می‌زند که آفت‌کش‌های احتمالی آن به گرده‌هایی که به لارو‌ها می‌خورند نفوذ کرده است و از همان ابتدا بر طول عمر زنبور‌ها تأثیر می‌گذارد.
با این وجود، گولسون نشان می‌دهد که این نتایج باید جدی گرفته شوند، زیرا اگر درست باشند، «چیزی واقعاً نگران‌کننده در حال وقوع است». او خاطرنشان می‌کند که نمونه‌های مشابهی از انتخاب طبیعی که به دنبال طول عمر کوتاه‌تر است، ممکن است در گونه‌های دیگر رخ دهد.
گولسون در گفتگو می‌نویسد: «انتخاب مصنوعی (توسط زنبورداران) یا انتخاب طبیعی ممکن است به نفع زنبور‌هایی با طول عمر کوتاه‌تر باشد. دانشمندان می‌بینند که این اتفاق در گونه‌های دیگر می‌افتد. به عنوان مثال، ماهی کاد در حال حاضر زودتر بالغ می‌شود و زمانی که اندازه آن‌ها کوچکتر است، صید می‌شوند.
فرضیه ژنتیکی کوتاه شدن عمر زنبورهای عسل، هنوز در مرحله حدس و گمان است.
بنابراین گام بعدی برای محققان این است که دامنه تحقیقات خود را گسترش دهند و به طول عمر زنبور عسل در مناطق مختلف جغرافیایی نگاه کنند. اگر آن‌ها همچنان الگو‌های ثابت کاهش طول عمر را شناسایی کنند، مطالعات ژنتیکی باید شروع شوند.
مطالعه جدید در Scientific Reports منتشر شده.
منبع: دانشگاه مریلند
دیدگاهتان را بنویسید