جناب آقای دکتر پزشکیان
رئیسجمهورِ منتخب ملتِ ایران
سلام و ادب و احترام؛
ایران روزهای تلخ و شیرین بسیاری را سپری کرده و از جهت “وضعیت” موجود کشور و منطقه در یکی از حساسترین برهههای تاریخ خود بسر میبرد. رای مردم به حضرتعالی هم محصول همین ایده است که شاید کسی که بتواند وضعیت را بهبود بخشد دکتر مسعود پزشکیان است و نه کاندیداهای دیگر!
از این جهت ضروری است که تصمیمات رئیس جمهور، مخصوصا در چیدمان کابینه با در نظر گرفتن “وضعیت” موجود و خواست مردم برای نیل به “وضعیت” مطلوب باشد.
ما، جمعی از فعالان ستادی و حامیان شما، به عنوان کنشگرانِ سیاسی و اجتماعی که در همه این سالها برایِ تحققِ «خیر همگانی» و «منفعتِ جمعی» کوشیدهایم، به منظورِ صیانت از «اعتماد ملی» «امید جمعی» و پیشگیری از وقوعِ مجدد «یأس و دلزدگی عمومی»، نظیرِ آنچه که بعد از انتخابات ۱۳۹۶ واقع شد، فهرستی از «ارزشها» و «هنجارها» را که دولت حق و عدالت باید به آن پایبند باشد مطرح ساخته و تحققِ آن را در مرئی و منظرِ همگان، دنبال میکنیم:
۱- «باید» اعضای کابینه شهرت به فسادستیزی؛ سلامت و پاکدستی داشته و عملکرد و سابقه ایشان، بیانگر این امر باشد.
۲- «نباید» از قبیله کهنسالانِ سهمخواه و کاسبانِ انتخابات (فاتحانِ روز شنبه) باشند که بدونِ داشتنِ اصالتِ سیاسی، منافعِ شخصی را در هر دوره دنبال میکنند.
۳- «نباید» برپایه خویشاوندسالاری و انتساباتِ نسبی و سببی خانوادگی یا بدهبستانهایِ حامیپرورانه و رانتهای مراکز قدرت و ثروت در دولت حق و عدالت مسئولیت بگیرند.
۴- «باید» با همه وجود به گفتمان این دولت، یعنی «حق و عدالت» معتقد و پایبند باشند و حقخواهی و عدالتجویی در شخصیت و پیشینه ایشان به وضوح قابل رویت باشد تا مسئولین ارشد دولت همسو با ایده مرکزیِ رئیسجمهورِ منتخب باشند.
۵- «باید» رئیس جمهور از حضور جوانان، زنان، اقوام و مذاهب گوناگون در جایگاههای عالی استفاده کند و اجازه بدهد تغییر نسل و هوای تازه در میان مدیران کشور ایجاد شود.
۶- اعضای کابینه «باید» در حوزه خدمتیِ خود، شایسته و واجد تخصص بوده و کارنامه کارآمد داشته باشند.
۷- «باید» از حیثِ فردی، «تواناییِ حل مسأله» و قدرتِ «اجماعسازی» داشته باشند و بتوانند تنشها و تعارضات را مدیریت کنند.
۸- «باید» در جامعه هدف، واجد وصفِ «خوشنامی» بوده و بتوانند «نماینده» و نمایاننده خواستِ همه مردم (خواه کسانی که به شما رای دادهاند یا رای ندادهاند) در سطح ملی باشند.
مردم، حق و عدالت را در زیست و کلام مسعود پزشکیان دیدند و آن را پاسخی به نیازهای کشور دانستند؛ حفظ این گفتمان (حق و عدالت) که هویت دولت جدید است با رعایت بایدها و نبایدهای گفته شده ممکن خواهد بود و مردم باید آن را در کابینه دولت جدید هم ببینند؛ اتکایِ دولتِ حق و عدالت بر «بایدها» و «نبایدهای» پیشگفته، به حفظ و رشد سرمایههایِ اجتماعی می انجامد و افزایش سرمایه اجتماعی «همبستگی عمومی» را تقویت و نوید یک «جامعه همسود» را میدهد که در آن کسی احساس برنده-بازنده بودن، نخواهد داشت.