به نام خدا
جناب آقای دکتر سید عباس صالحی
وزیر محترم فرهنگ و ارشاد اسلامی
اعضای محترم شورای فرهنگی عمومی کشور
با سلام و احترام،
جنگل‌های زاگرس یکی از مهم‌ترین منابع تولید آب کشور هستند و تأمین بخش عمده آب رودخانه‌های پرآب زاینده‌رود، کارون، زرینه‌رود، سمیرم، جراحی و غیره را برعهده دارند و منشاء تالاب‌های مهم بین‌المللی چون بختگان، چغاخور، گاوخونی و غیره هستند. جنگل‌های زاگرس با جریان حداقل ۴۰ درصد آب‌های سطحی کشور، تنظیم‌کننده دور هیدرولوژیکی آب و شریان اقتصادی، اجتماعی و اکولوژیکی سرزمین خشک و کم‌آبی مثل ایران زمین است. از طرفی، بیش از ۵۰ درصد جمعیت عشایری کشور به زاگرس وابستگی معیشتی دارند و در کل حدود ۲۰ درصد جمعیت کشور به منابع تولیدی این اکوسیستم حساس و شکننده وابسته‌اند.
متأسفانه، توسعه ناپایدار شهری و صنعتی، انجام پروژه‌های کلان عمرانی بدون ملاحظات محیط‌زیستی چون سدسازی بی‌رویه، جاده‌سازی غیراصولی، توسعه افسارگسیخته معادن، تغییر کاربری اراضی جنگلی و مرتعی، در کنار چرای بیش از ظرفیت و زودرس مراتع و اقتصاد معیشتی وابسته جوامع محلی به جنگل‌ها، سرنوشتی ناخوشایند و دهشتناکی را برای این اندوخته آبی ارزشمند ایرانیان رقم زده است.
از میان رفتن جنگل‌های بلوط زاگرس به معنای نابود شدن اسفنج طبیعی جذب و ذخیره آب، نابودی مانع طبیعی حرکت ریزگردها و تخریب ساختار اکولوژیکی طبیعی مؤثر برای تعدیل اقلیم است. در آن صورت باید منتظر خیل مهاجرت‌های عظیم به سمت ابرشهری و شهرهای پیرامون البرز و عواقب جدی پس از آن باشیم.
در شرایطی که این منطقه قلب زیستی ایران محسوب می‌شود، آگاهی عمومی از اهمیت و بحران‌های پیش روی زاگرس، همچنان در سطح کافی قرار ندارد و با توجه به سرعت تخریب محیط‌زیست، شاید ما آخرین نسلی باشیم که می‌توانیم زاگرس را نجات بدهیم.
درخواست ما، امضاکنندگان این کارزار، تصویب «روز ملّی زاگرس» در تقویم رسمی کشور، جهت برداشتن گامی مهم و نمادین برای حفاظت از این میراث ارزشمند است.
با احترام،
امضاکنندگان این کارزار ملّی
