چهار گونه از سگان وحشی در ریو گرانده جنوبی زندگی می‌کنند که می‌توانسته‌اند در ایجاد جانور دورگه نقش داشته باشند. اولین مورد سگ وحشی آمریکای جنوبی است که محدوده‌ی زندگی آن شامل منطقه‌ای نمی‌شود که در آن جانور دورگه پیدا شد. بدین‌ترتیب، سه گونه باقی می‌مانند که در منطقه وسیع‌تری اطراف واکاریا زندگی می‌کنند که جانور مذکور در آنجا پیدا شد: گرگ یال‌دار، روباه خرچنگ‌خوار و روباه پامپا.
گرگ یال‌دار رد شد، زیرا این جانور بزرگ‌ترین گونه از خانواده سگان در آمریکای جنوبی است و شکل و اندازه آن با حیوان دورگه ناسازگار بود. دو مورد باقی‌مانده یعنی روباه خرچنگ‌خوار و روباه پامپا به‌طورکلی شبیه جانور دورگه هستند، اما خز هردو خاکستری است درحالی‌که جانور دورگه سیاه بود و چند تار موی سفید لای موهای سیاه او دیده می‌شد.
پژوهشگران ژنتیک جانور دورگه را بررسی کردند و آن را با سه گونه احتمالی از سگان که در آن ناحیه پیدا شده بود و همچنین با سگ‌های اهلی مقایسه کردند. آن‌ها متوجه شدند که او دارای ۷۶ کروموزوم است، درحالی‌که سگ‌های اهلی ۷۸ کروموزوم دارند و روباه‌های پامپا ۷۴ کروموزوم دارند. بنابراین، فرزند حاصل از آمیزش بین سگ اهلی و روباه پامپا ۷۶ کروموزوم خواهد داشت. نتایج نشان داد روباه پامپا مادر جانور دورگه بوده و پدرش سگی اهلی از نژاد نامشخص بوده است.
روباه پامپا (Lycalopex gymnocercus) به جنس روباه‌های آمریکای جنوبی (Lycalopex) تعلق دارد. این امر نشان می‌دهد امکان تولیدمثل میان اعضای گروه روباه‌های آمریکای جنوبی و سگان وجود دارد. سگ‌های اهلی از زیرگونه کنیس فامیلیاریس هستند.
جانور دورگه‌ی سگ و روباه در مرکز محافظت و توانبخشی حیوانات وحشی بهبود پیدا کرد و سپس به مرکز حفاظتی در سانتا ماریا در برزیل منتقل و سپس متأسفانه امسال به دلایلی نامعلوم تلف شد.
این مطالعه در مجله‌ی Animals منتشر شده است.
دیدگاه‌ها