مطالعات اخیر بر روی الواح گِلی بابلی، حاوی خطمیخی، به کشف شگفتانگیزی منجر شده است. این الواح که قدمت آنها به هزاره دوم پیش از میلاد میرسد، حاوی پیشگوییهای دقیق و ترسناکی از منجمان بابلی در مورد رویدادهای نجومی، به ویژه خسوفها هستند.
این باور عمیق به ارتباط بین آسمان و زمین، منجر به شکلگیری یک سیستم پیچیده از فالگیری در بینالنهرین شد. بابلیان با بررسی رفتار پرندگان، الگوهای آب، دود بخور و حتی اعضای داخلی حیوانات قربانی، سعی در تفسیر اراده خدایان و پیشبینی آینده داشتند.
تحقیقات اخیر بر روی این الواح نشان میدهد که بابلیان به طور سیستماتیک خسوفها را ثبت و تحلیل میکردند و بر اساس آنها، پیشگوییهای دقیقی ارائه میدادند. این یافتهها نشاندهنده دانش پیشرفته بابلیان در زمینه نجوم و اهمیت نجوم در زندگی روزمره آنها است. این کشف به ما کمک میکند تا درک عمیقتری از باورها، فرهنگ و تمدن باستانی بینالنهرین پیدا کنیم. همچنین، این یافتهها نشان میدهد که انسان از دیرباز به دنبال یافتن الگوها و معنا در پدیدههای طبیعی بوده است.
مطالعه الواح گِلی بابلی، پنجرهای رو به گذشته باز میکند و به ما اجازه میدهد تا به دنیای پیچیده باورها و اعتقادات مردم باستان نگاه کنیم. این کشف نشان میدهد که حتی در دورانی که دانش علمی به اندازه امروز پیشرفته نبود، مردم تلاش میکردند تا پدیدههای طبیعی را درک کنند و آینده را پیشبینی کنند.
دیدگاهتان را بنویسید