ساعت ۱۱ شبشده و فرزند نوجوان شما هنوز چراغ اتاقش را روشن است. شما می‌خواهید که آنها روز بعد به اندازه کافی برای مدرسه بخوابند، اما متقاعد کردن او دشوار است.
تحقیقات جدید ما نشان می‌دهد که چه اتفاقی برای مغز و رفتار نوجوانان می‌افتد.
تغییر در الگوی خواب، خطر ابتلا به مشکلات رفتاری و تاخیر در رشد مغز را در نوجوانی بعدی افزایش می‌دهد.
الگوی خواب افراد در دوران نوجوانی تغییر می کند. نوجوانان می توانند مدت بیشتری بیدار بمانند، دیرتر بخوابند و در روز بعد دروغ بگویند! آنها بعد از ظهر احساس بازدهی و هوشیاری بیشتری می‌کنند، ترجیح می‌دهند دیرتر بخوابند و روز بعد دیرتر از خواب بیدار شوند.
این تغییر به سمت “عصر” می‌تواند با مدرسه و کار نوجوانان تضاد داشته باشد. کمبود مزمن خواب، توضیح می‌دهد که چرا نوجوانانی که جغد شب هستند در مقایسه با نوجوانان صبحگاهی در معرض خطر بیشتری برای مشکلات عاطفی و رفتاری هستند.
تحقیقات جدید همچنین نشان می‌دهد که بین دو دسته زودخواب و دیرخواب از نظر ساختار مغزی تفاوت‌هایی وجود دارد که شامل تفاوت‌هایی در ماده خاکستری و سفید است که با تفاوت در حافظه، سلامت عاطفی، توجه و همدلی مرتبط است.
با وجود این پیوندها، مشخص نیست که چگونه این رابطه ایجاد می‌شود.
در مطالعه جدید، از بیش از ۲۰۰ نوجوان و والدین آنها خواسته د که مجموعه ای از پرسشنامه ها را در مورد ترجیحات خواب نوجوانان و سلامت عاطفی و رفتاری آنها تکمیل کنند. شرکت کنندگان این پرسشنامه ها را چندین بار طی هفت سال آینده تکرار کردند.
این نوجوانان همچنین دو اسکن مغزی به فاصله چندین سال برای بررسی رشد مغزشان گرفتند. این کار برای بر نقشه برداری از تغییرات در ساختار ماده سفید انجام شد.
مطالعه جدید اولین مطالعه‌ای است که بررسی می کند که چگونه تغییرات در ترجیحات خواب ممکن است بر رشد ماده سفید در طول زمان تأثیر بگذارد.
نوجوانانی که در اوایل نوجوانی (در حدود سنین ۱۲ تا ۱۳ سالگی) دیرخواب می‌شوند، چندین سال بعد بیشتر احتمال داشت که مشکلات رفتاری داشته باشند. این شامل پرخاشگری بیشتر، قانون‌شکنی و رفتارهای ضد اجتماعی بود.
اما آنها در معرض افزایش خطر مشکلات عاطفی، مانند اضطراب یا خلق و خوی ضعیف نبودند.
نکته مهم این است که این رابطه در جهت معکوس رخ نداده است. به عبارت دیگر، مشکلات عاطفی و رفتاری قبلی تأثیری بر اینکه یک نوجوان در اواخر نوجوانی بیشتر زودخواب یا دیرخواب شود، ندارد.
تحقیقات ما همچنین نشان داد که نوجوانانی که به دیرخواب شده‌اند، نسبت به بقیه، سرعت رشد مغز متفاوتی دارند. ماده سفید دیرخواب‌ها به اندازه بقیه افزایش نمی یابد.
ما می دانیم که رشد ماده سفید در سال های نوجوانی برای حمایت از رشد شناختی، عاطفی و رفتاری مهم است.
چه پیامدهایی دارد؟
دیر خواب شدن، خطر تجربه مشکلات رفتاری و تاخیر در رشد مغز را در نوجوانی بعدی افزایش می‌دهد، نه برعکس.
این یافته ها اهمیت تمرکز بر عادات خواب و بیداری نوجوانان در اوایل نوجوانی را برای حمایت از سلامت عاطفی و رفتاری بعدی آنها برجسته می‌کند. ما می‌دانیم که خواب کافی برای سلامت روان و مغز بسیار مهم است.
اما خوشبختانه این ترجیحات غیرقالب تغییر نیستند. تحقیقات نشان می دهد که ما می‌توانیم ترجیحات و عادات خواب خود را تغییر دهیم.
برای مثال، قرار گرفتن در معرض نور (حتی نور مصنوعی) ریتم شبانه روزی ما را تغییر می‌دهد، که می تواند بر ترجیحات خواب ما تأثیر بگذارد. بنابراین به حداقل رساندن قرار گرفتن در معرض نورهای روشن و صفحه نمایش گوشی‌ها در اواخر شب می‌تواند یکی از راه‌های اصلاح ترجیحات و تمایل ما به خواب باشد.
قرار گرفتن در معرض نور اول صبح همچنین می تواند به تغییر ساعت درونی ما برای رسیدن به یک ریتم صبح محور کمک کند. می‌توانید نوجوان خود را تشویق کنید صبحانه‌اش را بیرون بخورد، یا قبل از رفتن به مدرسه یا محل کار، به بالکن یا باغ برود.
منبع: The Conversation
دیدگاهتان را بنویسید