افرادی که به تنظیم مقررات هوش مصنوعی مشغول‌اند، همان‌هایی هستند که در دبیرستان با ریاضیات مشکل داشتند
زمان مطالعه: 3 دقیقه
«ناوال راویکانت»، کارآفرین و متفکر مشهور، اخیراً انتقادات تندی نسبت به تلاش‌ها برای تنظیم مقررات هوش مصنوعی (AI) بیان کرده و این اقدامات را مشابه سرکوب نوآوری‌های ریاضی دانسته است.
او اظهار کرده: «این‌ها همان بچه‌هایی هستند که در دبیرستان از ریاضی می‌ترسیدند و حالا دارند مقرراتی می‌نویسند تا مانع بچه‌های دیگر از انجام ریاضی شوند.»
سیاست‌گذارانی که فاقد درک فنی هستند
راویکانت معتقد است که محدود کردن توسعه هوش مصنوعی، یکی از آخرین منابع باقی‌مانده برای نوآوری بشر را خفه می‌کند. انتقاد او شکاف فزاینده‌ای را بین کسانی که پیشرفت فناوری را هدایت می‌کنند و سیاست‌گذارانی که به گفته او فاقد درک فنی هستند، نشان می‌دهد.
او با عصبانیت افزود «این‌ها افرادی هستند که واقعاً نمی‌دانند این چیزها چطور کار می‌کنند… آن‌ها می‌آیند و می‌گویند شما نمی‌توانید این محاسبه را این تعداد بار اجرا کنید. آیا می‌خواهید مردم را به خاطر انجام ریاضیات دستگیر کنید؟»
شک‌وتردید راویکانت ناشی از اعتقاد او به درهم‌تنیدگی دانش و خلاقیت است. او گفت: «اگر شما کامپیوترها و محاسبات را محدود کنید، نوآوری را در تمام حوزه‌ها متوقف کرده‌اید، نه فقط در هوش مصنوعی.»
نظرات او نشان‌دهنده نگرانی عمیقی در مورد پیامدهای ناخواسته محدود کردن توانایی بخش خصوصی برای نوآوری است، به‌ویژه در مقایسه با پیشرفت‌های بدون محدودیت کشورهای رقیبی مانند چین.
راویکانت هشدار داد: «وقتی دیگران دسته‌های پهپاد مجهز به هوش مصنوعی می‌سازند در حالی که ما خودمان را با مقررات دست‌وپاگیر محدود کرده‌ایم، چه اتفاقی می‌افتد؟»
تنظیم مقررات از ریشه‌ها
«یووال نوح هراری»، متفکر و نویسنده، دیدگاه‌های ظریف‌تری درباره تنظیم مقررات هوش مصنوعی بیان کرد. او گفت که اگرچه هوش مصنوعی می‌تواند فواید عظیمی مانند پیشرفت در حوزه‌های سلامت و آموزش داشته باشد، اما اگر بدون کنترل رها شود، می‌تواند عاملیت انسانی و فرآیندهای دموکراتیک را تضعیف کند.
او گفت: «هیچ راهی برای تنظیم مقررات انقلاب هوش مصنوعی از قبل وجود ندارد. آنچه واقعاً به آن نیاز داریم، نهادهایی هستند که بتوانند تحولات را درک کنند و به موقع به آن‌ها واکنش نشان دهند. اگر دموکراسی به معنای یک گفت‌وگوی انسانی باشد، زمانی که ربات‌ها به این حلقه وارد می‌شوند و شما ندانید چه کسی انسان است، این مفهوم فرو می‌پاشد.»
هراری معتقد است که «انسان‌های جعلی» یا موجودات هوش مصنوعی که خود را جای انسان‌ها جا می‌زنند، باید ممنوع شوند تا اعتماد و شفافیت در جامعه حفظ شود. او بر نیاز به مقرراتی تأکید کرد که شرکت‌ها را در قبال اقدامات الگوریتم‌هایشان مسئول می‌دانند، نه رفتار کاربران.
هراری همچنین هشدار داد که سرعت پیشرفت هوش مصنوعی از توانایی بشر برای سازگاری با آن پیشی گرفته است و خواستار ایجاد نهادهای بین‌المللی شد که تحولات را زیر نظر بگیرند و به‌صورت پویا در مورد مقررات مشاوره دهند.
تنظیم مقررات با احتیاط
«داریو آمودئی» رئیس شرکت Anthropic، بر ضرورت رویکردی عمل‌گرا و مشارکتی برای تنظیم مقررات هوش مصنوعی تأکید کرد. او بر فوریت این موضوع تأکید کرده و گفت: «اگر هیچ نهادی بر ما به‌عنوان یک صنعت نظارت نکند، هیچ تضمینی وجود ندارد که کار درست را انجام دهیم و خطرات بسیار بالا هستند.»
آمودئی چالش‌های ناشی از مقررات ضعیف طراحی‌شده را نیز تصدیق کرد و هشدار داد: «بدترین دشمن کسانی که خواهان پاسخگویی واقعی هستند، مقرراتی هستند که بد طراحی شده‌اند.»
او با اشاره به لایحه تنظیم مقررات هوش مصنوعی SB 1047 در کالیفرنیا که وتو شد، بر اهمیت تعادل بین ایمنی و عملی بودن تأکید کرد و از اقداماتی حمایت کرد که «دقیق، متمرکز بر خطرات جدی و قابل اجرا توسط مردم باشند.»
به باور آمودئی، باید از قطبی‌سازی به سوی هدف مشترک حکمرانی مسئولانه هوش مصنوعی حرکت کرد، به گونه‌ای که رقابتی برای برتری ایجاد شود، جایی که شرکت‌ها برای پذیرش بهترین روش‌ها در زمینه ایمنی و اخلاق به رقابت بپردازند.
در همین حال، «سم آلتمن»، رئیس OpenAI، از رویکردی متعادل و مشارکتی برای تنظیم مقررات هوش مصنوعی حمایت کرد.
او نقش دولت‌ها، شرکت‌ها و جامعه را در تعیین چارچوب‌ها برجسته کرد و آن را با صنایعی مانند هواپیمایی مقایسه کرد: «هواپیماها واقعاً ایمن هستند. این اتفاق تا حد زیادی نتیجه مقررات سنتی بوده است.»
در حالی که آلتمن نسبت به خطرات ناشی از مقررات بیش از حد که می‌تواند مانع پیشرفت شود هشدار داد، بر لزوم حکمرانی تدریجی تأکید کرد: «جامعه باید در اینجا نقش‌آفرینی کند. این یک مذاکره پیچیده بین ذی‌نفعان متعدد است.»
آلتمن هوش مصنوعی را به عنوان ابزاری می‌بیند که می‌تواند ارزش‌های انسانی و برابری را از طریق سیستم‌هایی که کاربران را به طور عمیق درگیر می‌کنند، تقویت کند. او گفت: «افرادی که بیشترین تأثیر را از آن می‌پذیرند، باید بیشترین حق را در حکمرانی آن داشته باشند.»
او در پایان آرزوی نهایی خود برای هوش مصنوعی را این‌گونه بیان کرد: «اگر یک آرزو برای هوش مصنوعی داشتم، این بود که به انسانیت عشق بورزد.»
