می‌دانیم که آب آشامیدنی روی زمین مقدار مشخص و ثابتی دارد و در چرخه‌ای نیز از بدن موجودات زنده می‌گذرد و دفع می‌شود. محققان می‌گویند آبی که اکنون می‌نوشید، به احتمال فراوان زمانی دایناسورها آن را خورده و به‌صورت ادرار یا مدفوع دفع کرده بودند.
طبق ادعای برخی محققان ، می‌توان گفت آب موجود در زمین زمانی ادرار دایناسورها بوده است. آنها استدلال می‌کنند هرساله حدود 505 هزار کیلومتر مکعب آب از طریق بارش دور زمین می‌چرخد. این مقدار آب در دریاها، دریاچه‌ها و رودخانه‌ها جریان می‌یابد یا زیر زمین نفوذ می‌کند. همچنین طبق شواهد علمی، از 3 میلیارد و 800 میلیون سال قبل که آب ایجاد شد، این مایه حیات هرگز زمین را ترک نکرده است.
از سوی دیگر در دوران مزوزوئیک (Mesozoic)، دایناسورها حدود 186 میلیون سال بر زمین حاکم بودند و طی این دوره طولانی آنها احتمالاً توانسته‌اند تمام این مقدار آب را بنوشند و دفع کنند؛ به همین دلیل انسان‌ها که فقط از 200 هزار سال پیش وجود داشته‌اند، عمدتاً آبی را مصرف می‌کنند که از داخل بدن این موجودات غول‌پیکر عبور کرده است.
ادرار دایناسورها در آب
«استیو مکسول» (Steve Maxwell) و «اسکات یتس» (Scott Yates) در کتابی با عنوان «آینده آب: نگاه شگفت‌انگیز به پیش رو» نوشته‌اند ما همان آبی را مصرف می‌کنیم که دایناسورها در گذشته می‌نوشیدند.
همچنین «چارلز فیشمن» (Charles Fishman) در کتابی با عنوان «عطش بزرگ» ادعا کرده است مولکول‌های آب بسیار مقاوم‌اند و می‌توانند حدود میلیون‌ها سال قدمت داشته باشند. فیشمن می‌گوید هر لیوان آبی که می‌نوشیم، حاوی مقدار زیادی از همان آبی است که «قبلاً از بدن دایناسور عبور کرده و از انتهای دیگر آن خارج شده است.»
سؤال اساسی‌تری نیز مطرح است، ابتدا آب چگونه روزی زمین شکل گرفت؟ فرضیه‌های مختلفی دراین‌باره وجود دارد اما نمی‌توان با اطمینان آنها را ثابت کرد؛ برای مثال فرضیه‌ای می‌گوید سنگ‌های زمین هنگام شکل‌گیری حاوی مقادیر ناچیزی آب بودند. سپس دمای بالا باعث شد این آب‌ها تبخیر شوند.
پس از صدها میلیون سال، گازهای آتشفشانی لایه‌ای در جو ایجاد کردند تا این آبهای تبخیرشده به دام بیفتد. همچنین برخی دانشمندان می‌گویند مقدار زیادی آب از طریق دنباله‌دارهای حامل یخ به زمین برخورد کردند. بااین‌حال نمی‌توان این فرضیات را با قطعیت پذیرفت.
